«شب خوش» یکی از برنامههایی است که در راستای آشتی دوباره مخاطب با تلویزیون تولید شد، برنامهای که اجرای آن به مهران غفوریان واگذار شد تا بواسطه حضور او مخاطب جذب برنامه شود. اما کمدین در مقام مجری نتوانست اتفاقی که باید را رقم بزند.
به گزارش فیلمنیوز، اواخر سال گذشته، شبکه سه تاک شو «شب خوش» با اجرای مهران غفوریان را در کنداکتور قرار داد. پس از پخش چند قسمت، به نقاط قوت و ضعف برنامه اشاره کردیم و نوشتیم «شب خوش» با این دست فرمان تبدیل به یک اثر معمولی می شود که بود و نبود آن برای بیننده تفاوتی ندارد. این پیش بینی محقق شد و «شب خوش» برنامه ای موفق نیست که از اجرای غفوریان، دوچندان لطمه می بیند. تحلیل هفت صبح را بخوانید.
مرور سابقه | «شب خوش» پس از «سه شو» و «اعجوبه ها» سومین تجربه مهران غفوریان در عرصه اجرا محسوب می شود. بهترین عملکرد او در «اعجوبه ها» رقم خورد ولی «سه شو» در زمان پخش به دلیل کیفیت پایین اعتراض رسانه ها را به همراه داشت. «اعجوبه ها» برنامه ای برای معرفی استعداد کودکان بود و غفوریان هم ارتباطی خوب با شرکت کنندگان برقرار کرد و هم در هدایت آن ها صبوری به خرج می داد. درباره کارنامه بازیگری او، حرفی مگو باقی نمانده؛ غفوریان صاحب بیشمار نقش موفق زیاد است و بارها لبخند به لب ها نشانده. او در سال های اخیر نیز با نقش های جدی وجهی دیگر از توانمندی خود را عیان کرده است. نمونه متاخر آن «زخم کاری؛ بازگشت» که تحسین مخاطبان را برانگیخت.
مصاف با مهمانان | برنامه با معرفی چند خطی مهمان شروع می شود. غفوریان متنی را درباره ویژگی هر یک از مهمانان می خواند و در ادامه او را دعوت به استودیو می کند. اولین لطمه به اجرای غفوریان همین جا وارد می شود که متن را بدون طمانینه و از رو می خواند. اگر شیوه ای دیگر برمی گزید و این کار را توام با جذابیت انجام می داد، نتیجه ای بهتر حاصل می شد. او در ادامه وارد گپ و گفت با مهمان می شود ولی قائل به آداب بده بستان نیست. چطور؟ غفوریان سوالی می پرسد و تا مهمان سراغ نکته ای می رود، از تجربیات خود می گوید. در حالی که مجری باید در حد امکان سکوت کند و اجازه قوام یافتن حرف مهمان را بدهد. همین اتفاق در بخش چالش ها نیز رخ می دهد و سهم مجری از برنامه به مراتب بیشتر از مهمانان است! ضعف دیگر اجرای او، خواندن بد سوالات است. چالش ها و سوالات «شب خوش» کیفیت کافی ندارند؛ همین را هم غفوریان به شکلی نامطلوب اجرا می کند، تا جایی که اغلب، نه مهمان برای پاسخ سر ذوق می آید و نه مخاطب لذت می برد. در حالی که ذات چنین برنامه هایی ایجاد سرگرمی است که مجری یکی از عوامل لطمه زدن به این ویژگیِ «شب خوش» است.
مصاف با تماشاگران | مهران غفوریان میخواهد با تماشاچیانِ حاضرِ در استودیو نیز صمیمی و خودمانی باشد. برای همین سر به سر آن ها می گذارد و مثلا اگر کسی پاسخ یک سوال را بدهد می گوید: « می آم برات». یا رو به آن ها می کند و نکته ای را در میان می گذارد و … این شیوه ای قدیمی اما کارآمد برای مجریان است. غفوریان اما نمی تواند این کار را به درستی انجام دهد؛ چون اکثر شوخی هایش دلنشین نیست و اندازه، نگه نمی دارد…. . غفوریان یکی از اضلاع موفقیت «خندوانه» بود و استندآپ کمدی های او طرفداران زیادی داشت. چه می شود که در قامت مجری، آن نمک و حاضر جوابی و بداهه گویی ها را ندارد؛ چه در مصاف با مهمانان و چه در مواجهه با تماشاگران. شاید اگر کارگردان «شب خوش» او را درست هدایت می کرد و البته خودش نیز هدایت پذیر بود، نتیجه ای بهتر به دست می آمد.
واکنش ها | بیشتر نظرات در فضای مجازی، به این سمت است که مهران غفوریان بازیگری موفق است اما مجری موفقی نیست. در یکی از نقدها، او با مهران مدیری مقایسه شده که در مقام مجری، آداب مواجهه با مهمان را بلد است. مثلا به اندازه صحبت می کند؛ اجازه اظهار نظر به مهمان می دهد؛ اصرار ندارد که حتما دنباله حرف مهمان را پی بگیرد؛ اکت و بیان او حین اجرا تفاوتی آشکار دارد با آن چه در بازیگری ارائه می کند، بداهه پرداز خوبی است و … برخی هم از حامد آهنگی مثال می زنند و «شب خوش» را کپی ضعیف «شباهنگی» می دانند. در عین حال می گویند آهنگی همراهی درستی با مهمان دارد و بلد است طوری با تماشاگران رفتار کند که نتیجه اش خنده هایی از ته دل باشد.