رئالیتی شو «پدر خوانده» بی شک بهترین و جذابترین رئالیتیشویی است که براساس بازی «مافیا» طراحی شده است. قسمت اول از فصل دوم این کار از پنجشنبه هفته گذشته پخش خود را در حالی آغاز کرد که ایجاد برخی تغییرات در قوانین و البته ساختار بصری آن باعث بروز واکنشهایی در بین مخاطبانش شد. تعدادی از آن استقبال کردند و عدهای دیگر این تغییرات را مثبت ارزیابی نکردند. با در نظر گرفتن تمام وجوه مثبت و منفی و بررسی نظرات قسمت اول «پدر خوانده» را آنالیز کردهایم.
به گزارش فیلمنیوز، قسمت اول از فصل دوم پدر خوانده به کارگردانی سعید ابوطالب ، از پنجشنبه هفته گذشته پخش خود را شروع کرد، این قسمت را از چند منظر مورد بررسی قرار دادهایم .
تغییرات دکور و لباس | عمدهترین تغییر در فصل دوم در بخش صحنه و لباس اتفاق افتاده است. انبار مافیا جایش را به کشتی دزدان دریایی داده و بازی در بخش اقامتگاه این کشتی برگزار میشود. از آنجاییکه موقعیت مکانی، کشتی دزدان دریایی است لباس بازیکنها هم بر اساس همین تم طراحی شده است. این تغییرات در نگاه اول جذاب و چشمگیر است ، اما در جریان بازی نه تنها کارکرد مثبتی ندارند بلکه به مانعی برای ارتباط مستقیم مخاطب با بازیکنها و فضای بازی تبدیل شده است. در واقع هر چقدر در پدرخوانده یک طراحی لباس به ارتباط بیشتر مخاطب با فضا بازی کمک میکرد اینجا لباسها کارکرد معکوش پیدا کردهاند. نکتهای که از چشم مخاطبان کار هم پنهان نمانده است . به طور مثال یکی از مخاطبان در ذیل پستی که از این رئالیتیشو منتشر شده نوشته است :« لباس افتضاحه ، ایکاش مثل فصل یک بود، این فصل همه چیز بیش از اندازه شلوغه، اصلا این لباسها جذاب نیست.» یا مخاطب دیگر نوشته است :«من جای شرکت کنندهها خفه شدم بابت لباسهای دست وپا گیر.» اینها تنها دو نمونه از انتقاداتی است که به طراحی لباس این رئالیتیشو شده است. در خصوص دکور هم وضع به همین شکل است فضای محدود و بسته اقامتگاه کشتی به نوعی برای مخاطب ایجاد خفگی میکند همین حس موجب میشود تا او ارتباط لازم را با بازی نگیرد.
هویت بصری و تدوین | «پدر خوانده 2» با وجود اینکه تصور میشد با الهام از هویت بصری سری فیلمهای دزدان «دریای کارائیب» گرافیک تصویری منحصر بفردی داشته باشد فاقد هویت بصری نوشتاری و… بود و سعید ابوطالب عملا هویت بصری و گرافیک نوشتاری را از ساختار برنامهاش کاملا حذف کرده بود. این اتفاق در حالی افتاده که در پروژه دیگر این کارگردان یعنی رئالیتیشو «ضد» هویت بصری حرف اول را میزند و گرافیک نوشتاری دارای ساختار منجسمی است که موجب شده تا مخاطب شخصیتها را گم نکند . در این رئالیتیشو درست زمانی که بازیکنها قصد انجام عملی را دارند نقشآنها زیر تصویر بلافاصله زیر نویس میشود تا مخاطب به یاد بیاورد که این کاراکتر چه کارکردی دارد. در «پدرخوانده 2» ابوطالب کلا بیخیال گرافیک نوشتاری شده، بنحوییکه حتی از درج نام کاراکتراها به هنگام معرفی نقشها هم خودداری کرده است. در حالیکه در این رئالیتیشوها وقتی نقش بازیکن مشخص میشود نام نقش همراه با کارتی که منقش به تصویر آن کاراکتر است در گوشه تصویر حک میشود. تنها اتفاقهای گرافیکی قسمت اول لکه خونی بود که به هنگام سلاخی شدن کاراکتر «همشهری کین» روی تصویر آرمین رحیمیان نقش بست و البته نشان طلسم «جک» که کنار تصویر فرد طلسم شده می آمد. یکی از ویژگیهای فصل اول ، تدوین دقیق و شسته رفته کار بود. کات زدنهای به موقع به عکسالعمل بازیکنها ، انتخاب نماهای درست در لحظاتی که گرداننده با بازیکنها در شب ارتباط برقرار میکرد، همگی از ویژگیهای مثبت تدوین در فصل اول بود. اما تدوین فصل دوم فاقد این ریزهکاریها ست. همین اتفاق هم موجب شد که در زمان سلاخی شدن آرمین رحیمیان توسط الیکا عبدالرزاقی مخاطب دچار سوتفاهم شود.
بازیکنهای کاربلد | در این فصل در کنار بازیکنهای برتر فصل اول شاهد حضور تعدادی چهره جدید بودیم. در میان آنها پیام احمدی نیا، امین میری، ساغر قناعت و در کمال ناباوری رضا نیکخواه فوق العاده ظاهر شدند. آنها با تسلط کافی بر بازی و قوانین آن شجاع و بدون ترس بازی کردند و با استدلالهای درست و منطقیشان به جنگ یکی از بهترین پلیرهای «پدرخوانده» یعنی مجید واشقانی رفتند و توانستند حسابی او را به چالش بکشند. در این میان رضا نیکخواه با بازی خوبش مخاطبان تا حد زیادی غافلگیر کرد.
بازیکنها کارنابلد | یکی از آفتهای بازیهایی که براساس «مافیا» طراحی شدهاند، بازیکنهای ناکاربلد هستند. این بازیکنها هم دو دستهاند یک دسته که به کارنابلدی خود واقف هستند و دسته دیگری که ناکاربلندند اما طوری وانمود میکنند که انگار سلطان این بازی هستند. نیما شاهرخ شاهی یکی از بازیکنهایی است که دقیقا تعریف دسته دوم روی او مینشیند. پدرام کریمی هم جز بازیکنهای دسته اول است که نوع بازیاش نشان میدهد به کارنابلدی خود اعتراف دارد. اما دسته سومی هم هستند که مابین این دو قرار دارند ، این بازیکنها در واقع مثل سم عمل میکنند و به تنهایی باعث باخت یک ساید میشوند. هدیه بازوند دقیقا از همین جنس بود.
مورد ویژه مجید واشقانی | مجید واشقانی به عنوان یکی از بهترین بازیکنهای فصل اول در پدرخوانده 2 حاضر شده است. او بواسطه عملکرد خوبی که در فصل اول داشت و به دلیل انتخابش از سوی مخاطبین به عنوان یکی از بهترین بازیکنها با یک اعتماد به نفس بالای در فصل دوم حاضر شد. اعتماد به نفسی که اتفاقا علیهاش عمل کرد و موجب شد برای نجات خودش به هر ریسمانی دست بزند. اوج بازی ناجوانمردانه او جایی بود که شروع به بازی روحی روانی با هدیه بازوند کرد او را به لحاظ موقعیت روانی در نقطهای قرار داد که حس کند اگر با او همراه نشود شخصیت حقیقیاش توسط مخاطبان تحقیر خواهد شد. این بازی روانی تا حدی پیش رفت که حتی بازوند در دوئل آخر متوجه سوتیهای پی درپی واشقانی نشد. چراکه در موقعیتی قرار گرفته بود که حس میکرد اگر برخلاف نظر این بازیکن عمل کند ، نابود خواهد شد. اتفاقی که در نهایت افتاد و بازوند هم بازی را باخت و هم در فضای مجازی مورد هجوم مخاطبان قرار گرفت. واشقانی با وجود اینکه باعث پیروزی ساید مافیا شد اما اصلا بازی خوبی نکرد چراکه از همان ابتدا توسط بازیکنهای مسلط شناسایی شد و اگر اشتباه معین زندی اتفاق نمیافتاد و در بازی میماند ، خیلی زود از جریان بازی خارج میشد.
«پدر خوانده» با وجود این ضعفها کماکان بهترین رئالیتیشو براساس بازی مافیاست که شاید در ادامه و با جذابتر شدن چهرهایی که در آن حاضر میشوند مخاطب با تغییراتی که در آن ایجاد شده کنار بیاید.
مجید واشقانی بییینظیره،این انتقادها هم به ایشون بی اساسه..
اتفاقاً اینکه به فکر ر ریسمانی چنگ میزد برای برد سایدش نشان از تعصب و جنگندگیش داره و همین روحیه اونو به بهترین بازیکن رئالیتی شوها تبدیل کرده،بازی روحی روانی هم جزئی از این بازیه،با کلت و تفنگ که نمیتونن همو بزنن،برای فریب هم یا باید دروغ بگن یا بازی روحی روانی کنن..
حالا اینکه از اول بازی مثل همیشه نبود و کمی مافیا بودنش مشخص شده بود درسته،اما اصلش اینه که ورق رو برگردوند..
و بازیکن خوب هم دقیقا یعنی همین،اینکه تو روز بدت هم بتونی زهر خودتو بریزی❣️
احسنت
چقد یه همچین نقدی لازم بود که حرف دل منو خیلی بیننده های این برنامه که بازی مافیا بخشی از زندگیمون هست زده بشه که اقای واشقانی به هیچ عنوان پلیر حرفه ایی این بازی نیستن…با قسمت اول این فصل هم کاری ندارم و کلا با صدتا فکت از بازی های قبلی ایشون میشه ثابت کرد که ایشون پلیر مبتدی هستن..
ایشون اگر به بازی خودشون ایمان داشتن دعوت کافه های معروف برگزار کننده ایونت مافیا رو هیچوقت رد نمیکردن مثل ایمان صفا و حسین مهری و حامد اهنگی میرفتن بازی میکردن و خودشونو جلو پلیرهای حرفه ایی تر ثابت میکردن..
خانوم بازوند اصلا بازی رو بلد نبود و اخرش اقای واشقانی از بردن ایشون چنان خوشحال بود انگار که بووووووق!!!!!
واشقانی عالی عمل کرد وازقصدگیج بازی کرد ک بهارنگه چراتاحالامافیاندادی بیرون وکاملاتونقش ادم گیج فرورفت واینکه تنهادیالوگش این بود ک گفت باخت شهرگردن شماس چطورتواون بازی ک ب کیمیا گفت باخت شهرگردنته وشهربود واون خربه امیرعلی باخت کسی چیزی نگفت؟؟مجیدبرای اولین بار کل دست نقش بازی کرد و هیچ کس بجزسه نفروفقط یکبارجرئت کردن رای دوبهش بدن وهمه ازش میترسیدن اگه مطمئن بودن مافیاس پس جرئت میکردن میدادنش بیرون بازی مجیدعالی بودامان ازدست حسودا
واقعاً تحلیل منصفانه و دقیقی بود….
منم تو امام کامنت هایی که گذاشتم گفتم امین میری بهترین پلیر بازی بود و رضا نیکخواه هم علی رقم اینکه همچین انتظاری ازش نداشتم خوب بازی کرد … معین زد یک اشتباه مرگبار داشت که اونم با بازی بد پدرام اونو یار مجید و الیکا می دونست و متاسفانه همچین اشتباه باعث بیرون رفتن از بازی و نهایتا باخت شهر شد…. بازوند هم با اینکه اوایل تارگت خوب میزد ولی هرچه به پایان نزدیکتر شدیم بیشتر اسیر بازی کثیف مجید شد و در جنگ روانی تسلیم مجید واشقانی شد و گند زد به بازی……
در مورد قسمت اول باید عرض کنم بازی خوب برخی بازیکنان مورد انتظار بنده هم نبود مثل بازی نیک خواه و بازیکنان جدید که خوب بازی کردن امین میری خوب بود احمدی خوب بود و بنظرم آرمین رحیمیان بازیکن خوبی باشد!
تحلیل ساغر قنات در مورد سلاخی عالی بود.
کما اینکه بازیکنان جدید قدرت بیان و قدرت اجماع رای رو نداشتن!
واشقانی یکی از بازیهای ضعیفش رو انجام داد. ولی باز بازیکنان فکتهای اورا نتوانستن بیان کنند.
و اما موضوع خیلی مهم و عجیب بازی درمورد سلاخی!!!:
واشقانی و گروه مافیا نقش رحیمیان را جک تشخیص دادند در شب! و اورا بعنوان جک سلاخی کردن ولی با نهایت تعجب کامبیز دیرباز به اشتباه نقش همشهری کین را سلاخی کرد!
دقیقاً ، من هم همون لحظه اول متوجه شدم، الیکا دو مرتبه گفت «جک» !!
چه جالب که از حس ششم خارق العاده ای محید واشقانی در شب اول چشم پوشی کردید و فقط نقدش کردید 😂
عالی گفتید
عالی بود.چون قسمت اول هست نباید سخت گرفت…رفته رفته بهتر میشه.. واشقانی نتیجه بازی رو تغییر داد ولو با هر تکنیکی
اتفاقا بازی شب های مافیا زودیاک
خیلی سناریوی بهتر نسبت به پدر خوانده 2 است و همچنین بازیکنای قسمت اول شبهای مافیا زودیاک خیلی مسلط تر بودند با توجه به اینکه نقشهای بازی زیاد و امکان اشتباه و بیرون رفتن هم زیاده
لباساشون واقعا خفه کننده بود
هدیه بازوند رسماً اعلام کرد که الیکا عبدارزاقی و واشقانی در یک ساید هستند که سفید نیست و بعبارتی مافیا هستند، سپس نظر داد که نیما و مجید که از نظرش مافیا بودند رو با هم به دفاعیه بیاورند، اما پس از اینکه واشقانی مکرراً گفت که «من مافیا هستم و شما به من بباز» سرانجام بازوند تسلیم شد و با علم کامل به مافیا بودن واشقانی با ایشان دست داد، در آخر هم بدون ناراحتی ضمن ابراز ارادت به واشقانی صحنه رو ترک کرد. آیا واشقانی می خواست انتقام باختش به نبویان در فینال فصل اول را بدینصورت بگیرد؟ نظر شما چیست.
وای خدایا اینا کی هستن آوردید تو بازی اقای شاهرخ شاهی.اقای زند اقای نیکخواه یک ساعت میکشه تته پته کنند اینا،اونم با پلیر حرفه ای مثل واشقانی،امشب که قسمت دوم فصل دوم رو دیدم واقعا حرص خوردم خواهش میکنم اقای ابوطالب دقت کنید در انتخاب بازیگرها برنامه به این قشنگی و خراب نکنید خواهشاً
خیلی ضعیف شده یکی از دیالوگ های خیلی جالبش اینه اونایی که به من تارگت میزنن مافیا هستن ولی یه حسن داره آقای نیکخواه باعث شد من برای چند دیقه یه خنده از ته دل بکنم و فکر میکنم دل خیلی هارو شاد کرد
کسانی که میگن واژگانی مافیا بلد هست ،هیچی از بازی نمیدانند،واشقانی در میان این بازیگرها بلد کار هست اگه با رده پایین های مافیا بازی کند همانند پدرام عمل میکنه
مجید واشقانی عالی بازی میکنه تو هر سایدی که باشه
بهترین پلیر مجید واشقانی
دقیقا نقدهایی که درمورد گریم و لباس ها شده مورد تایید بنده ست و انقد رو میزها شلوغ بود و انقد لباس های سنگینی تن پلیر ها بود که من مخاطب احساس خفگی میکنم و برنامه رو تا آخر ندیدم