اکتای براهنی، کارگردان فیلم «پیرپسر» از مشکلاتی که سینمای ایران به دلیل طولانی بودن تایم فیلم برای اکران آن سر راه او قرار داده گلایه کرده و از سینماگران خواسته یکبار اجازه دهند فیلمی که در جشنوارههای جهانی با استقبال زیادی روبهرو شده و تحسین منتقدان را برانگیخته است با وجود زمان طولانیاش اکران شود.
به گزارش فیلمنیوز، «پیرپسر» به کارگردانی اکتای براهنی سال 1400 تولید شد اما هیچگاه روی پرده نرفت. این فیلم بارها در جشنوارههای مختلف جهانی اکران شده و بسیار مورد توجه قرار گرفته است. حالا اکتای براهنی پستی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده و به عدم اکران این فیلم در ایران به دلیل زمان طولانی آن معترض شده است.
براهنی نوشتهاش را اینطور شروع کرده است: «پیر پسر ۳ ساعت و دوازده دقیقه است. این زمان زیادی برای یک فیلم سینمایی است، اما اتفاقی نادر و تازه در سینما نیست. به عنوان یک فیلمساز در ابتدا از این زمان بسیار واهمه داشتم. این بود که همه ما نهایت سعی خودمان را کردیم که بی آنکه لطمه جدی به فیلم بزنیم آن را کوتاه کنیم. از خیر خیلی چیزها گذشتیم اما باز هم نشد که نشد.حالا این زمان بلند فیلم موجب مخدوش شدن نمایش فیلم در ایران شده است. »
براهنی تاکید کرده که امکانی برای کوتاهتر کردن فیلم وجود ندارد و نوشته: «ما همه گیج شدهایم از توصیهها و رفتارهای بازار پخش فیلم ایران. حتی به تایید برخی دوستان با حسننیت و سخت گیر پخشکننده، فیلم بسیار کشش نمایشی دارد و کوتاه کردن آن از حدی بیشتر ابدا به صلاح نیست. چرا که حتی اگر قدری کوتاه شود باز هم امکان ندارد که زمان آن به زیر دو ساعت که عرف زورکی رایج سینمای ایران است برسد.»
کارگردان «پیرپسر» توضیح داده که حتی امکان انتشار آن به صورت مینیسریال را هم ندارد: «برخی دوستان گفتند بد نیست حالا که فیلم در خارج به شکل سینمایی پیش میرود در داخل هم به صورت یک مینیسریال پخش شود. ما حتی به این انتخاب هم رضایت دادیم و نشستیم یک قسمت پایلوت ۵۵ دقیقهای از فیلم ساختیم به امید اینکه فیلم کامل پخش شود و پول سرمایهگذاران بعد از چند سال برگردد اما شنیدیم که انگار عدهای گمنام با اسامی نامشخص از کنار گود، زیرآبمان را زدهاند.»
براهنی از بیتوجهی به فیلمی که جوایز زیادی گرفته گلایه کرده و نوشته: «یک فیلم اجتماعی مستقل با هر قدر موفقیت جهانی باز هم جایی در میان انبوه کمدیها و سفارشیهای این بازار ندارد. فیلمی که در جشنواره مهم و معتبر روتردام هلند جایزه بهترین فیلم پرده بزرگ را برده و اکران هلند و اروپا را در پیش دارد، فیلمی که تا امروز از هیچ جشنواره جهانی بیجایزه بازنگشته است، اما کماکان در کشور سازندهاش پادرهوا منتظر وعدهای برای نمایش است. فیلمی که به تایید نقدها و جوایز متعدد و معتبری که گرفته بسیار جذاب و تاثیرگذار است و البته که با بازیگران سوپراستار و صاحبنام خود میتواند به فروش بسیار بالایی دست پیدا کند، اما هیچکس از سوی این بازار پیگیرش نیست. فیلمی که به تایید هر بیننده داخلی و خارجی میتوانست کاندید بسیار مناسبی برای اسکار باشد؛ اما میگویند خودت میدانی که اینجا ایران است!»
او از ابتذال در سینمای ایران گلایه کرده و نوشته: « میگفتند سالن میسازیم کمدی میفروشیم و این یعنی خودبهخود پول وارد سینما میشود و خوشبهحال شما سینماییهای جدی نیز میشود. فکر کنم این دوستان هیچ چیزی از سینما نمیدانند جز اینکه احتمالا منظورشان از سینما جیب خودشان بوده، چرا که اینها اگر هزار فیلم لوند و زشت بسازند و میلیاردها ریال که سهل است تریلیاردها دلار در بیاورند سیرمونی از ابتذال ندارند. باز هم هزارویکمین فیلم لوند و پیژامهای خود را به شکل دوباره از سر میسازند.»
نهایتا از سینماگران خواسته یکبارهم شده اجازه بدهند فیلمی طولانی روی پرده سینماها برود و توضیح داده: «من هیچوقت ادعایی آنچنان در مورد اثارم نداشتم اما به چشم خود دیدهام که فیلم ما بیننده را سحر و جادو میکند. باور ندارید سالن و سانس و تبلیغاتی که به راحتی فدای هر اشغالی که تویش شریک هستید میکنید به ما بدهید تا پیرپسر این سالنهای سینما را آتش بزند. سه ساعت و چهار ساعت هم ندارد. میگویید مدعی است بگذارید یکبار ما مدعی شویم. یک ساعت بیشتر از وقت نه چندان گرانبها در این کشور را میتوان لاقل برای جذابیت هنر سینما نیز خرج کرد.»
او نهایتا از بیفایده بودن تمام تلاشها در سینمای ایران صحبت به میان آورده و نوشته: «این مسخره است که یک مشت آدم دولتی و حقوقبگیر اداری سینمایی هم مثل کاسبان بازار آزاد حرف میزنند. بالاخره این ساعت پخش شما حتی یک بار هم استثنا ندارد؟ چه فایده که پروانه ساخت بگیرم؟ چرا پروانه نمایش بگیرم؟ چرا دیگر ساخت بگیرم؟ چرا پروانه نمایش بگیرم؟ چرا دیگر خودم را معطل قوانین کنم؟ وقتی هیچ چیزی این بازار دگم را راضی به تغییر نمیکند! دیگر چه فایده روی ریل بمانم؟ حالا که بازاری های این سینمای ورشکسته پیگیر پیرپسر نیستند خودم سر چهارراه حوادث این اینستاگرام جنسم را با صدای بلند فریاد می زنم پیرپسر…»
«پیرپسر» دومین فیلم اکتای براهنی بعد از «پل خواب» است. او در این فیلم نگاهی آزاد به برخی آثار مهم فئودور داستایفسکی داشته است. «پل خواب» با بازی حسن پورشیرازی، لیلا حاتمی، حامد بهداد، محمد ولیزادگاه و محمدرضا داوودنژاد، بهترین فیلم کارنامه براهنی به حساب میآید.