سما بابایی | اگر تیتراژ سریال «سرزمین مادری» را با دقت تماشا کرده باشید، در بین عوامل پشت صحنه نامی آشنا به چشمتان خورده است. «پانتهآ پناهیها» که در این سریال به عنوان منشی صحنه حضور دارد، تاخیر ده ساله در پخش این سریال موجب شد تا حالا او به شکل همزمان سریال «مرداب» را هم در حال پخش داشته باشد، سریالی که در آن عهده دار یکی از نقشهای اصلی است. در این سریال «الهام اخوان» هم بازی دارد که او هم روزگاری منشی صحنه بود. به غیر از این دو نفر، بازیگران نام آشنای دیگری هم هستند که پیش از حضور جلوی دوربین، کار در یک پروژه سینمایی و تلویزیونی را به عنوان منشی صحنه تجربه کرده بوند.
به گزارش فیلمنیوز، در گزارشی که در ادامه میخوانید، به مرور کارنامه شش بازیگر زن پرداختهایم که به عنوان منشی صحنه کارشان را در سینما و تلویزیون شروع کردند و بعد جلوی دوربین آمدند و کار بازیگری را تجربه کردند. برخی از آنها سالهای متمادی در این عرصه فعالیت داشتند و برخی دیگر تجربهشان به عنوان منشی صحنه به یک یا دو پروژه محدود میشود. اسامی این بازیگران به ترتیب حرف الفبا آمده است.
گلاب آدینه | دخترِ مستعانِ پاورقینویس، در دانشگاه اقتصاد خواند؛ اما آشناییاش با مهدی هاشمی سبب شد تا در گروه تئاتر پیاده (به سرپرستی هاشمی و داریوش فرهنگ)، به عنوان بازیگر در نمایشهای متعددی حضور پیدا کند و این کار را با نمایشهایی چون همشهری، خاطرات و کابوسهای یک جامه دار از زندگی و مرگ امیر کبیر، دیوار چین، دایره گچی قفقازی، پوف!!، مادام پی پی، و در مصر برف نمیبارد و … ادامه دهد. او سال 1359 در فیلم «چوپانان کویر» به کارگردانی حسین محجوب ، علاوه بر بازی به عنوان منشی صحنه هم حضور داشت. یکسال بعد زمانی که داریوش فرهنگ فیلم «رسول پسر ابوالقاسم» را ساخت گلاب آدینه بازهم در کنار بازی ، به عنوان منشی صحنه هم در این فیلم به فعالیت پرداخت و بعد از آن دیگر این حرفه را ادامه نداد و بازیگری تمام وقت شد. مخاطبِ عام اولین بار او را در نقشِ آن ملکهی تخمهخورِ سریال «افسانهی سلطان و شبان» دید و بعد از آن در بسیاری از فیلمهای دیگر که هر کدامشان ماندگاری خاصِ خودش را داشت و بارها او را نامزدِ دریافت جایزه کرد. قدرتِ بازیگری گلاب به کنار، روحیه و متانتش، او را تافتهی جدابافتهی خیلیها میکند. اصلا میتوانید «مهمان مامان» را با کسی جز گلاب تصور کنید؟ نه، نمیشود…
الهام اخوان | الهامِ اخوان از همان اول رویای بازیگری داشت؛ نوزده ساله بود که به کلاسهای آزادِ بازیگری سمندریانِ فقید رفت و بعد از آن تا فوق لیسانس تئاتر خواند، او در همهی سالهایی که به عنوان منشی صحنه فعالیت میکرد هم بازیگری میکرد، اما در تئاتر. فضای سینما برای او اما با منشیگری صحنه شروع شد و در فیلم و سریال هایی چون لونه زنبور، یادم تو را فراموش، پنچری، ساخت ایران 2 و کشیک قلب در این سِمت فعالیت کرد تا سالِ 97 که در فیلم سینمایی «دوزیست» ساختهی برزو نیک نژاد بازیگری را نیز تجربه کرد. این کارگردان در سریال «باخانمان» هم از حضورِ او استفاده کرد و بهاین ترتیب نام اخوان به عنوان یک بازیگر تثبیت شد. دودکش 2، و آفتاب پرست (هر دو به کارگردانی نیکنژاد) از دیگر فعالیتهای این هنرمند است. حالا هم که در «مرداب» باز هم به کارگردانی نیکنژاد، با همکار سابقِ خود (پانتهآ پناهیها) بازی دارد. این بازیگرِ جوان سه فیلم کوتاه هم ساخته که در آخرینش با نامِ «پاراوان» شبنم مقدمی و مهتاب ثروتی حضور داشتهاند.
بهنوش بختیاری | بهنوش بختیاری که روزگاری چهرهی محبوبِ تلویزیون و سینمای ایران بود، حالا دیگر فعالیتِ چندانی ندارد؛ اما تا اینجا نزدیکِ سی سال تجربهی بازیگری دارد. پیش از آن اما سالها به عنوان منشی صحنهی آثاری چون «این ترانه عاشقانه نیست»،«ازدواج صورتی»، «انتخاب»، «روایت سهگانه» و … حضور داشت و شاید مهمترین حضورِ او به عنوان منشی صحنه به فیلم «مهمان مامان» به کارگردانی داریوش مهرجویی فقید بازگردد. بهنوش بختیاری اواسط دههی 70 بود که با «هوای تازه» کار خود را به عنوان بازیگر آغاز کرد و در آثار متعددی همچون برگبار، همسفر، داستان یک شهر، مرگ در سکوت، هزاران چشم و خانه آرزوها نقش آفرینی کرد، هر چند هنوز همه او را با «خانهبه دوش» و «شبهای برره» بشناسند. بختیاری در نقشهای جدی زیادی نیز بازی کرده است که از جملهی آن میتوان به «من» به کارگردانی سهیل بیرقی اشاره کرد که برایش نامزد سیمرغ بلورین برای بازیگرِ نقشِ دوم زن نیز شد.
پانتهآ پناهیها | حق دارید که باور نکنید بازیگرِ چیرهدستِ سینما و شبکهی نمایشِ خانگی که گاه با «ننهآقا»ی دوست داشتنی فیلمِ نفس آن بازی حیرتانگیز را ارائه میدهد و گاه «شربت» سریالِ شهرزاد میشود و دیگر وقت «افسرالملوکِ» بانوی عمارت، سالها به عنوان منشی صحنه فعالیت کرده است و بعد بازیگر شده و چندین جایزه هم گرفته است. البته که او در دانشگاه کارگردانی خوانده، اما ورودش به بازیگری کاملا اتفاقی و توسط «حسین کیانی» اتفاق میافتد. او بازیگر معروفی در تئاتر بود که به عنوان منشی صحنه وارد سینما شد و در این شغل با کارگردانانی چون بهرام بیضایی، مانی حقیقی، کمال تبریزی، ابراهیم حاتمیکیا، بهمن فرمانآرا و … همکاری کرد. شاید صدای خاص یا آن چهرهی متفاوتش، سبب شد تا خواهناخواه به دنیای بازیگری هم قدم بگذارد. پناهیها در سال ۱۳۷۹ با فیلم اول محمد اربابیان بنام «آن مرد را نکشید» را بازی کرد که توقیف شد، اما وقتی تصویر خودش را در فیلم دید، گفت دیگر در سینما بازی نمیکند. این کاتهای مداوم و به همریختنِ حسها که تجربهاش را در تئاتر نداشت، برایش اذیت کننده بود؛ اما انگار بازیگری سرنوشتِ «پناهیها» بود و برای همین نقشهای متفاوتی ایفا کرد؛ هر چند هنوز هم میگوید شهرت را دوست ندارد.
زهرا داود نژاد | زهرا داوودنژاد را با «بچههای بد» به عنوان بازیگری میشناسیم که چون یک پدیده در آن فیلم حضور یافت و حالا هم در «دفتر یادداشت» بازی روان و قابل قبولی از خود ارائه داده؛ اما او هم سالها قبل از بازیگر بودن، به عنوان منشی صحنه در سینما فعال بود. داودنژاد این حرفه را هم به مانند بازیگری با حضور در کارهای پدرش شروع کرد. اولین تجربه او به عنوان منشی صحنه فیلم «عاشقانه» است و در فیلم «بهشت از آن توست» نیز این کار را ادامه داد. «اقلیما»، «استشهادی برای خدا»، «مانا» و «سوگند» دیگر تجربههای او در این عرصه هستند. داود نژاد آخرین بار در حد فاصل سالهای 79 که کار بازیگری را شروع کرد تا سال 1387به شکل توامان کار بازیگری و منشیگری صحنه را با هم انجام میداد. او الان 15 سال است که دیگر به عنوان منشی صحنه فعالیتی در سینما ندارد حتی در کارهای پدرش.
نعیمه نظامدوست | «نعیمه نظام دوست» هم حالا قریبِ سی سال است که بازی میکند؛ اگرچه همچنان بازیگری رزقاش را فراهم نکند و برای گذرانِ زندگی مزونِ لباس داشته باشد؛ با این حال او نیز در فیلمهای زیادی از جمله «بر بوم زمان» به عنوان منشی صحنه فعالیت کرد و بعدتر بازیگر شد. نظامدوست در مجموعه نوروز ۷۲ و ساعت خوش وارد عرصهی بازیگری شد و حالا بسیاری او را به واسطهی نقشهایش در آثار طنز از جمله «ساختمان پزشکان»، «خانه اجارهای»، «لطفا دور نزنیم» و… میشناسند. خودش میگوید بازی در نقشهای طنز را بیشتر از کارهای دیگر دوست دارد. این بازیگر حالا چهره و استایلِ خود را به شکلِ کاملی تغییر داده است؛ اما خب هنوز هم دلش میخواهد بیشتر بازیگر طنز باشد: من مردم را دوست دارم و میخواهم شاد باشند. با خودم گفتم حالا که مرا در ژانر کمدی بیشتر پذیرفتهاند پس چرا استفاده نکنم؟» نظامدوست در کارهایی مثلِ «پلیس جوان» و «زیر هشت» نقشهای جدی هم بازی کرده است.