مجید صالحی را سال‌ها به عنوان کمدین می‌شناختیم اما تجربه بهمان ثابت کرده از آن دست بازیگرانی است که در نقش‌های جدی، بیشتر می‌درخشد. صالحی جزو بازیگرانی است که در دهه هفتاد با مجموعه «سیب خنده» به کارگردانی رضا عطاران به مخاطبان معرفی شد. او پیش از بازی در این مجموعه و به شهرت رسیدن به واسطه نقش مجید دلبندم، نقش‌های کوتاهی در «پلیس جوان»، «یک روز معمولی» و … بازی کرده بود که به گفته خودش همگی جدی اما کوتاه بوده‌اند و دیده نشده‌اند. صالحی از ابتدای دهه نود وارد عرصه بازی در نقش‌های جدی شد و نهایتا در جشنواره چهل‌ویکم برای بازی در نقشی کاملا متفاوت در فیلم «شماره ده» سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد را گرفت. به بهانه اکران فیلم «شماره ده» نگاهی داریم به نقش‌های جدی این بازیگر در سینما.
به گزارش فیلم‌نیوز، مجید صالحی اولین بار سال 1392 در تله‌فیلم «ته خط» منوچهر هادی با یک نقش جدی به میدان آمد و شمایلی متفاوت به نمایش گذاشت. او در سریال‌هایی مثل «مدینه»، «سیاوش» و … در نقش‌های جدی ظاهر شده است.
استراحت مطلق| عبدالرضا کاهانی | 1393
مجید صالحی در این فیلم نقش صابر، شخصیتی افسرده و معتاد و سرخورده را بازی می‌کند که بیشترِ اوقاتِ زندگی فلاکت بار خود را، با تنها رفیقش در یک دخمه می‌گذراند. او در این فیلم هم ظاهر متفاوتی دارد و هم کاملا جدی و تا حد زیادی بی‌حوصله حرف می‌زند. یکی از بازی‌های درخشان صالحی در این فیلم به سکانس جذاب حشیش کشیدن برمی‌گردد و دیگری به سکانسی که مشغول بازی فوتبال است. نقش جدی او به همراه رضا عطاران در این فیلم توجه منتقدان و سینماگران زیادی را برانگیخت و تندیس بهترین بازیگر مرد پانزدهمین دوره جشن حافظ را برایش به همراه داشت.
چراغ‌های ناتمام | مصطفی سلطانی | 1397
مجید صالحی در فیلم «چراغ‌های ناتمام»، نقش نویسنده‌ای را بازی کرده که به اعتقاداتش بسیار پایبند است و زیر بار انجام هر کاری نمی‌رود. او از همه گریزان است و افکاری مغشوش و پراکنده دارد. سعی کرده از یک طرف تمام وجوه زندگی یک نویسنده را به نمایش بگذارد و از سویی دیگر عصبانیت و بی‌حوصلگی‌اش را دقیق بازنمایی کند. کارگردان فیلم «چراغ‌های ناتمام» معتقد بود که صالحی باید در جشنواره فجر دست کم برای ایفای این نقش نامزد سیمرغ می‌شد اما موفقیتی به دست نیاورد. به طور کلی این فیلم ایده موفقی داشت اما درکل به اثر قابل قبولی ختم نشد.
صحنه زنی | علیرضا صمدی | 1400
در فیلم صحنه زنی، مجید صالحی نقش یکی از اعضای گروه سه نفره‌ای را به عهده دارد که یکی از راه‌های کسب درآمدشان صحنه سازی برای تصادف‌های جعلی و گرفتن خسارت و دیه است. سه عضوی که هریک شیوه رفتاری خاص خودشان را دارند. در کنار دو عضو دیگر، سبزواری با بازی صالحی، میانه‌روتر و انعطاف‌پذیرتر است و سعی می‌کند با زبانی آرام کنترل اوضاع را به‌دست بگیرد. صالحی در این فیلم هم کاملا جدی به میدان آمده و انتخاب درستی برای این نقش است.
برف آخر | امیرحسین عسگری | 1400
یکی از موفق‌ترین نقش‌های جدی مجید صالحی در فیلم «برف آخر» به کارگردانی امیرحسین عسگری رقم خورد. فیلم درباره شخصیت‌هایی است که در فقدان عزیزی به سر می‌برند و در رنجی مدام هستند. صالحی نقش مردی به اسم خلیل را ایفا می‌کند که نمی‌داند دخترش را گرگ دریده یا گم شده است. او شخصیتی کاملا برون‌گراست و برای گم شدن دخترش خودش را به آب و آتش می‌زند و همه چیز و همه کس را مقصر می‌داند. رفتار او در مقابل درونگرایی و کم‌حرفی شخصیت یوسف با بازی امین حیایی، موقعیت جذابی را رقم زده است. بازی صالحی در فیلم «برف آخر» بسیار مورد توجه قرار گرفت و حتی نامش در فهرست نامزدهای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد قرار گرفت اما نهایتا سیمرغ نصیب او نشد.
شماره ده | مجید زرگرنژاد | 1401
مجید صالحی در فیلم «شماره ده» با ایفای نقش یک اسیر جنگی، یکی از متفاوت‌ترین بازی‌هایش را به نمایش گذاشته است. صالحی در نقش یک اسیر جنگی به میدان آمده؛ اسیری که بارها برای فرار تلاش می‌کند و نهایتا موفق میشود اسامی اسرای ثبت‌نشده در یک اردوگاه مخفی عراقی را به صلیب‌سرخ اطلاع دهد و از قتل‌عام آنها توسط فرمانده عراقی جلوگیری کند. او در این فیلم با نام شماره 10 شناخته میشود. صالحی برای بازی در این فیلم برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره چهل‌ویکم فیلم فجر شد.
