«قیف» به کارگردانی محسن امیریوسفی از پنجشنبه 15 شهریور روی پرده رفته و از همین نقطه شروع با چنان استقبالی روبهرو شده که در همین دو روز، فروش 3 میلیارد و 700 میلیون تومانی را به نام خود زده است. ایده جذاب، ساختار متفاوت، قدرت کارگردانی و بازی موفق رضا عطاران، عباس جمشیدیفر، منصوره سپاهمنصور، غلامرضا نیکخواه، صدف اسپهبدی و … باعث شده با یک فیلم کمدی جدید روبهرو باشیم.
به گزارش فیلمنیوز، «قیف» فیلمی فانتزی است که براساس فیلمنامهای مشترک از رضا عطاران و محسن امیریوسفی ساخته شده. این فیلم در روز پنجشنبه و جمعه این هفته پرفروشترین فیلم روی پرده نام گرفته است. به این بهانه نگاهی اجمالی داریم به ابعاد مختلف فیلم.
فیلمنامه | با یک کمدی کاملا متفاوت مواجهیم. محسن امیریوسفی بعد از اثر موفق «آشغالهای دوستداشتنی»، حالا با یک فیلم کمدی به میدان آمده است؛ فیلمی کمدی-فانتزی که ماحصل تلفیق سلیقههای رضا عطاران و محسن امیریوسفی در کمدی است. عطاران در آخرین فیلمش «دراکولا» فرمول رایج فیلمهای کمدی را بهم ریخته و سعی کرده بود با تلفیق سبک زندگی یک دراکولا و یک معتاد لاابالی، موقعیت کمدی بامزهای بسازد. گرچه موقعیت مدنظر عطاران در «دراکولا» اجرایی نشد، در سطح ایده باقی ماند و نتوانست به فیلمی موفق در کارنامه عطاران بدل شود اما سوژهای بود که پتانسیل استفاده بیشتری از آن وجود داشت. عطاران و امیریوسفی اینبار با کنارهم قرار دادن انسان و غیرانسان در ساختاری جدید، موقعیتی متفاوت را به تصویر کشدهاند. فیلم روایت ماجراهایی عاشقانه بین چند انسان و غیرانسان است که مدام در معرض خطر قرار میگیرد. در خلال این موقعیتها، موضعی انتقادی هم به وضعیت جامعه دارد.
کارگردانی | «قیف» چهارمین فیلم سینمایی محسن امیریوسفی پس از «خواب تلخ»، «آتشکار» و «آشغالهای دوستداشتنی» است. با اینکه در این فیلم روی ایده و ساختاری کاملا متفاوت دست گذاشته و به سمتوسوی یک کمدی فانتزی رفته است اما میشود رگههایی از آثار قبلیاش را هم در این فیلم دید. امیریوسفی در «آشغالهای دوستداشتنی» هم تمرکز زیادی روی بحث برقراری روابط انسانی داشت و از چند قاب عکس قدیمی برای ایجاد این ارتباط استفاده کرده بود. در این فیلم هم روابط اهمیت زیادی دارند و در بخشهایی شباهتهای ساختاری هم با آشغالهای دوستداشتنی دیده میشود. امیریوسفی در خلق این کمدی، به اندازه از فانتزی استفاده کرده و درگیر اغراق نشده است. به همین جهت حتی مخاطبانی که علاقهمند به کمدی فانتزی نیستند را هم درگیر میکند. فیلم پر از موقعیتهای غافلگیرکننده است و انتخاب و بازی بازیگران هم به این غافلگیریها دامن زده.
بازیها | رضا عطاران، بازیگر نقش اصلی «قیف» است. او به عنوان یک غیرانسان معرفی میشود که برای ازدواج با دختران زمینی، تغییر چهره میدهد و هربار سرش به سنگ میخورد. بار اصلی جذابیت فیلم روی دوش عطاران است. او اینبار با عباس جمشیدیفر زوج تشکیل داده و کنارهم قرار گرفتن آنها به خلق موقعیتهای کمدی بامزهای منجر شده. یکی از درخشانترین بازیها را از فریده سپاهمنصور شاهدیم؛ بازیگری که سالها در سینما حضور داشته و نقشهای مهمی از او برجا مانده. اینبار حضورمتفاوتی در این فیلم دارد و بازیاش کاملا به چشم آمده است. همراهی عطاران با فریده سپاهمنصور و گیتی معینی از جمله بخش های مهم فیلم است. غلامرضا نیکخواه صدف اسپهبدی، ویدا جوان، تورج نصر و … هم با گریمهای متفاوتی در این فیلم به میدان آمدهاند و نقش موجوداتی غیرانسانی دارند.
تهیه کننده | سعید ملکان تهیهکننده فیلم «قیف» است. او بعد از مدتها بار دیگر و اینبار با یک کمدی متفاوت بازگشته تا نشان دهد در عرصه تهیهکنندگی دارای سلیقه و سبک وسیاق خاص و منحصر بفرد خودش است. «قیف» فیلمی است که در آن ردپای یک تهیهکننده مولف به خوبی مشاهده میشود ، تهیهکنندگی که ترجیح داده برای ورود به عرصه کمدی به جای یک فیلم ارزان و بازاری، فیلمی متفاوت و البته پرهزینهای تولید کند تا در مسیری متفاوت قرار بگیرد. «قیف» برخلاف کمدیهای رایج حرفهای فرامتنی زیادی برای گفتن دارد و این نشان میدهد که سعید ملکان عرصه سینمای کمدی نه صرفا برای کسب درآمد که برای بیان برخی حرفها و واقعیتهای جامعه انتخاب کرده است.
فرامتن | مثل سایر آثار محسن امیریوسفی و رضا عطاران، «قیف» علاوه بر اینکه اثری فانتزی و سرگرمکننده به نظر میرسد، پر از ارجاعات فرامتنی به مسائل جامعه است. بیشتر از همه روی اهمیت پذیرش تفاوت میان آدمها دست گذاشته و روی رواداری در پذیرش تفاوتها تاکید زیادی کرده است. امیریوسفی در این فیلم جامعهای با ویژگیهای خاص خلق کرده که در آن، شاخ و دم به عنوان عامل هویت اشخاص معرفی میشوند و مردها به جای زنها باید سرشان را از زنان بپوشانند. درباره جزئیات بیشتر این فیلم بهزودی بیشتر خواهیم نوشت.
«قیف» به کارگردانی محسن امیریوسفی، نویسندگی رضا عطاران و محسن امیریوسفی و تهیهکنندگی سعید ملکان، سال ۱۴۰۱ تولید شده و رضا عطاران، عباس جمشیدیفر، منصوره سپاهمنصور، گیتی قاسمی، غلامرضا نیکخواه، صدف اسپهبدی، تورج نصر، ویدا جوان و محمود نظرعلیان از جمله بازیگران اصلی آن هستند. این فیلم پنجشنبه 15 شهریور اکران شده و درحال حاضر پرمخاطبترین فیلم آخر این هفته نام گرفته است.
جسارتا…منتقد محترم اصلن فیلم رو دیده که چنین نقدی نوشته…؟!!!این فیلم کار کارگردان فیلم موفق آشغالهای دوست داشتنی است…؟!!!
این فیلم افتضاح بود. حیف وقت که هدر شد
فیلم قیف افتضاح بود.
فوق العاده فیلم بی محتوایی بود یعنی هی امید داشتی یچی بشه ولی هیچچچچچ. خیلی ها وسط فیلم سالن رو ترک کردند. واقعا اکرانش توهین به شعور بیننده است
اگه بخوام در چند کلمه توصیفش کنم میگم موضوع متفاوت با صحنه ها و صحبت های تکراری و کلیشه ای.موضوع فیلم تخیلیه.کسی که علاقه به فیلم های تخیلی داره ناخودآگاه ذهنش به سمت فیلم های خارجی میره که این فیلم از هیچ لحاظی قابل قیاس با اونا نیست.فقط موضوعش تخیلیه و هیچ صحنه ای نداره که باهاش به وجد بیاید.بازی دو نقش اصلی خانم بسیار مصنوعیه.گاهی دیالوگ های اعتراضی بی ربط بیان میشه.گریم ها مثل تئاتر های کودکانه است اما دیالوگ ها کودکانه نیست و فضای فیلم هم مناسب بزرگسال نیست.در مجموع مناسب هیچ رده سنی نیست و فکر میکنم این موضوع فیلم اصلا در ایران جواب نمیده و باعث خنده نمیشه.ما که وسط سینما بودیم همه یا رفتن یا گوشی دستشون بود!!
افتضاح بود .اصلا ارزش دیدن نداشت .واقعا از آقای عطاران بعید بود که در این فیلم سخیف بازی کنن .حتی در حد بچه اول ابتدایی نبود .نمیدونم چرا به این فیلمها مجوز میدن که به شعور مخاطب توهین کنن .
متاسفانه گول عطاران رو خوردم. فیلم بسیار ضعیف، مزخرف و بیهوده ای بود. حیف وقتی که برای این فیلم گذاشتم.
اولین بار بود که میدیدم عده ای وسط فیلم سینما رو ترک میکنن.
خیلیییی فیلم مضخرفی بود اصلا به هیچ وجه توصیه نمیکنم حیف پولتونه فقط
خیلی خیلی بد بود حیف وقت
واقعا فیلم ژانر کودک هست و فانتزی
اصلا فیلم جالبی نیست
فیلمی به شدت آشغال که ارزش نوشتن مقاله ای در این حد را ندارد. این فیلم نشان داد که دست اندرکاران سینما تا چه حد میتوانند دزد باشند