مهرانه مهینترابی از جمله بازیگرانی است که تصویر و صدایش در چند نقش خاطرهانگیز، سالهاست در ذهنمان ماندگار شده؛ نقشهایی که یادآوری آنها برایمان با لبخند و احساس آرامش همراه است. به بهانه 20 مرداد، سالروز تولد این بازیگر، نگاهی داریم به نقشهای مهم و خاطرهانگیز او از دهه شصت تا به حال.
به گزارش فیلمنیوز، نزدیک سه دهه از به شهرت رسیدن مهرانه مهینترابی با سریال «همسران» و سپس «خانه سبز» در تلویزیون میگذرد. او از جمله بازیگرانی است که خیلی با وسواس بازی در یک نقش را میپذیرد و معمولا حضورش در یک فیلم یا سریال، تاثیرگذار است.
مهینترابی در سال ۱۳۵۶ با بازی در چند تئاتر تلویزیونی وارد عرصه بازیگری شد و پس از آن در سال ۱۳۶۵ با فیلم «گلبهار» به سینما آمد؛ فیلمی که بارها از تلویزیون بازپخش شده. مهینترابی در این فیلم نقش پرستاری پر انگیزه و پرتلاش را ایفا میکند که مدام به بیماران امید میدهد اما نهایتا مشخص میشود خودش از نعمت داشتن یک پا محروم است.
شهرت با همسران | مهینترابی اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد در چند فیلم و سریال حضور پیدا کرد اما اولین بار سال 1373 با بازی در نقش مهین سریال «همسران» به کارگردانی بیژن بیرنگ و مسعود رسام به شهرت رسید. او در مصاحبهای درباره چگونگی پیوستن به این سریال گفته: «اوایل تیر سال ۷۳ آقای بیرنگ من را صدا کرد دفترش که برای «همسران» صحبت کنیم. نمایش «مش خیرالله و صندوقچه اسرار» را دیده بود و گفت که نقش مهین را اصلا برای خود من نوشته. دلم میخواست بروم اما مجبور بودم «بهاران در بهار» را تمام کنم. آنها هم خیلی برای شروع کار عجله داشتند. در این فاصله آنها با غلامحسین لطفی و یک خانم بازیگر دیگری که الان اسمش یادم نیست «همسران» را شروع کردند و بردند جلوی دوربین. قرار بود لطفی هم کارگردان کار باشد هم بازیگر. نیم ساعت از سریال را گرفته بودند اما آقای بیرنگ از نتیجه کار راضی نشده بود. غلامحسین لطفی از پروژه رفت و تمام کست را از اول چیدند. آن موقع من وقت آزاد داشتم و از فردوس کاویانی هم دعوت کردندن که نقش کمال را بازی کند. اتفاقا اسم کمال را هم خودم پیشنهاد دادم.»
تثبیت موفقیت با خانه سبز | بعد از موفقیت نقش مهین و شهرتی که برای مهینترابی به همراه داشت سراغ بازی در نقش عاطفه «خانه سبز» رفت و تجربه دیگری را همراه بیژن بیرنگ و مسعود رسام از سر گذراند. او تعریف کرده: « بعد از «همسران»، قرار بود بیژن بیرنگ و مسعود رسام، فصل دوم آن را هم بسازند. متاسفانه آقای کاویانی همراهی نکرد. هر کاری کردند نخواست با گروه همکاری کند. برای همین «همسران ۲» منتفی شد. همه رفتند من ماندم و لوکیشن و دوتا کارگردان ها. بعد از آن برای «خانه سبز» صحبت کردند و کم کم زنده یاد خسرو شکیبایی و سایر بازیگران به آن اضافه شدند. خانه سبز هم شش ماه تصویربرداری شد و در ۲۶ قسمت ساخته شد اما یکسری مسائل جنبی در طول کار به وجود آمد که وقتی قرار شد سری دومش را بسازند، نتوانستیم در کنار کار قرار بگیریم.» بازی خاطرهانگیز مهینترابی روبهروی زندهیاد خسرو شکیبایی در سریال «خانه سبز»، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و دیالوگهایش ماندگار شد.
«همه بچههای من» یک اتفاق خوب | بعد از آن بود که با سریالهای «یادداشتهای کودکی»، «نرگس»، «صاحبدلان»، «زمانه»، «شمسالعماره» و «در مسیر زایندهرود» تجربههای کاملا متفاوتی را به نمایش گذاشت و در نقشهای مختلف قدرت بازیگریاش را بیش از پیش اثبات کرد.یکی از اتفاقهای مهم کارنامه مهینترابی در سریال «همه بچههای من» به کارگردانی مرضیه برومند بود. او در این سریال نقش زنی تنها و تاثیرگذار را بازی میکرد که در هر اپیزود، ماجرایی را از سر میگذراند؛ سریالی که از یک طرف امضای برومند را داشت و از طرفی توانست مهینترابی را در موقعیتی جدید و البته درخشان قرار دهد.
کارهای دهه نودی | مهینترابی در دهه نود هم آثار موفقی در کارنامه داشت. او در تلویزیون با سریالهای «بچههای نسبتا بد»، «آنام» و «دلدادگان» سیر موفقیتش را ادامه داد. این اواخر در دو سریال «بیگناه» و «مترجم» هم با شبکه نمایش خانگی همکاری داشت. او همواره حضورش را در سینما هم حفظ کرد اما آنچه بیشتر از بازیاش در ذهنهایمان مانده متعلق است به سریالهای تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی.
با وجود تمام آثار موفقی که از مهینترابی به یادگار مانده، هنوز هم بیشتر از همه او را به عنوان بازیگر خاطرهانگیز سریالهای «همسران»، «خانه سبز» و «همه بچههای من» به یاد میآوریم و البته منتظر آثار درخشان دیگری از او در سالهای بعد هستیم.