چند روزی است خبری از سوی منابع غیررسمی منتشر می‌شود مبنی بر اینکه طبق نظرسنجی نیمه اول آذرماه، سریال «آزادی مشروط» بعد از پخش 30 قسمت، فقط 16درصد مخاطب داشته است. بررسی میزان بازدیدهای این سریال در تلویبیون تا حدی گویای وضعیت میزان مخاطبان است.
به گزارش فیلم‌نیوز، چند روزی است خبری منتشر شده که در نظرسنجی نیمه اول آذرماه که نتایج آن هفته گذشته بین شبکه‌ها توضیح شده و رسانه‌ای نمی‌شود؛ سریال «آزادی مشروط»، با وجود دوجین بازیگر، فقط 16 درصد مخاطب داشته است.
درست است که میزان مخاطبان تلویزیون به صورت قطعی قابل ارزیابی نیست اما در چندسال اخیر، با استناد به آمار بازدیدهای یک سریال در سایت تلوبیون، تا حد زیادی می‌توان به استقبال آن نزد مخاطبان و همچنین نمودار میزان بازدید آن پی برد.
میزان بازدیدهای سریال «آزادی مشروط» به کارگردانی مسعود ده‌نمکی بعد از گذشت 36 قسمت به کمتر از 10هزاربازدید رسیده است. این درحالی است که قسمت اول این سریال 119هزار بازدیدکننده داشت. جالب اینجاست که میزان بازدیدها در قسمت دوم به 60هزار رسید و دقیقا نصف شد. یعنی یک دوم مخاطبان بعد از تماشای قسمت اول، تصمیم گرفته‌اند قید دیدن آن را بزنند. میزان بازدیدتا تا قسمت هشتم به یک سوم قسمت دوم تقلیل پیدا کرده و به 20هزار بیننده رسیده و نهایتا قسمت 34 این سریال فقط 4هزار بیننده داشته. یعنی در فاصله قسمت اول تا 34، 115هزار مخاطب ریزش کرده‌اند.
کاهش میزان مخاطبان فقط درباره سریال «آزادی مشروط» اتفاق نیفتاده. سریال «تمام‌رخ» که تازه روی آنتن رفته در قسمت اول 60هزاربیننده را با خودش همراه کرده که البته برای قسمت اول آمار خوبی نیست. در قسمت دوم و سوم میزان بیننده‌های آن به 40هزار رسیده و در قسمت چهارم به 22هزار بازدید.
در این بین سریال «گیلدخت» به نسبت وضعیت بهتری دارد. این سریال در قسمت اول 210هزار بازدید داشت. اما تعداد بازدیدکننده‌های این سریال هم در قسمت دوم به 126هزار رسید. حالا هم قسمت چهاردهم این سریال 70هزاربازدیدکننده دارد که به نسبت سریال‌های قبلی موفقیت بیشتری دارد.
میزان مخاطبان سریال‌های شبکه آی‌فیلم هم به نسبت قبل کاهش پیدا کرده است. مثلا سریال «در قلب من» به کارگردانی حمید لبخنده در بازدید اخیرش در شبکه آی‌فیلم طبق آمار تلوبیون، به طور متوسط در هر قسمت هزار و 300 بازدیدکننده دارد یا میزان بازدیدهای بازپخش سریال «سارق روح» به طور متوسط 2هزار نفر است.
مثل بقیه کارهای ده نمکی بسیار بی سر و ته و بی برنامه و بی داستان هستش