جواد رضویان از نامناسب بودن شرایط برای ساخت سریال کمدی گفته و تاکید کرده که پخش سریال تلخ و غمگین بیشتر به مذاق مدیران تلویزیون خوش می‌آید تا سریال طنز.
به گزارش فیلم‌نیوز، جواد رضویان که این روزها بازی‌اش را در سریال «جادوگر» شاهد هستیم، در گفت‌وگو با ایسنا درباره شرایط سخت خنداندن مردم در این اوضاع اقتصادی توضیح داده و گفته: «متاسفانه به قدری شرایط دشوار شده که هم مردم بسیار سخت می‌خندند و هم کار ما و خنداندن مردم بسیار سخت شده است. ما هم در کنار مردم همین شرایط سخت و گرانی‌ها را تجربه می‌کنیم. من خودم مرغ و ماکارونی و اقلامی که این روزها گران شده را تحریم کرده‌ام و ترجیح می‌دهم حتی سر کار هم لب به این غذاها نزنم. ما وعده‌های دیگری به این مردم داده بودیم که امیدوارم به‌زودی عملی شود. قرار بود فقر را ریشه کن کنیم نه فقیر را.»
رضویان تاکید کرده که مردم در دهه هفتاد خیلی راحت‌تر می‌خندیده‌اند و حالا حوصله خندیدن ندارند. او گفته:« من این روزها از دیدن شرایط مردم، حال بدی دارم. همین‌قدر که مردم سخت می‌خندند حال ما هم بد است و ما هم سخت می‌توانیم بخندانیم. ما به مردم وصلیم و همگی یک زنجیره‌ایم. ما از مردم انرژی می‌گیریم. وقتی به عقب برمی‌گردیم می‌بینیم که در سریال‌های دهه ۷۰ چقدر مردم راحت‌تر می‌خندیدند و چقدر حالشان بهتر بوده است.»
در بخشی از صحبت‌هایش به باهوشی مخاطبان و تحمل نکردن آثار ضعیف اشاره کرده و گفته: «موانعی که الان جلوی راه ما است، کم نیست. هم محدویت ساخت محتوا داریم و هم مردم سخت‌تر می‌خندند. متاسفانه نمی‌خواهیم باور کنیم که مردم ما آنقدر باهوش هستند و از رسانه‌های مختلف، فیلم‌های مختلفی می‌بینند که دلیلی ندارد که بخواهند کار ضعیف یا متوسط ما را تماشا کنند و تحمل کنند. کار ما امروز سخت‌تر از گذشته است.»
رضویان گفته مدیران از ساخت سریال سریال‌های تلخ بیشتر استقبال می‌کنند. او توضیح داده: «آیا هم و غم مدیران فعلی ما این است که سریال خیابان خلوت کن بسازند؟ این محدودیت‌هایی که وجود دارد ما را له کرده است. من احساس می‌کنم شاید نمی‌خواهند این اتفاق بیفتد. شاید اگر هر شب یک سریال تلخ و غمگین پخش کنیم بیشتر به مذاق مدیران خوش بیاید تا اینکه سریال طنز بسازیم و مردم را بخندانیم.»
او ابراز نگرانی کرده که شاید دیگر نتواند مردم را بخنداند و گفته: «من به شخصه دچار نگرانی شده‌ام. من بغض دارم وقتی می‌خواهم بروم سر صحنه و کمدی کار کنم. گاهی فکر می‌کنم شاید تاریخ مصرف من تمام شده است و دیگر نمی‌توانم مردم را بخندانم.»
