در مناسبت های مختلف، برنامه ها و آیتم های تلویزیون از یک الگوی ثابت پیروی می کند. مثلا در ولادت امام رضا (ع) ، غالب آیتم هایی که از داخل حرم دیدیم، اشاره به شوق زیارت داشت و خیل دلدادگانی که از نقاط مختلف به مشهد آمده اند. حال آن که حرم امام رضا (ع) دارای سوژه های دراماتیک زیادی است و می تواند دستمایه ساخت آیتم های متفاوتی شود. دوربین محمود کریمی و «خندوانه» از کلیشه های مرسوم پرهیز کردند که حاصل آن مدلی تازه از آیتم سازی بود.
یکی از امتیازهای مستندهای «خندوانه» کسانی است که برای مصاحبه انتخاب شده بودند؛ مثل مسئول تمیز کردن لوسترها، کفشدار و … . طبعا مخاطب دوست دارد بداند هر کدام از خادمین در حرم، چه می کنند، چند ساعت مشغول خدمت هستند، انگیزه شان چیست و … . علاوه بر جذابیت کاری که این خادمان انجام می دهند، خود اشخاص مورد مصاحبه هم دارای ویژگی متفاوت بودند. مثلا خادمی که لوسترها را تمیز می کند، ترک زبان است و مخاطب بی آن که توضیح داده شود، می داند از راهی دور به مشهد آماده تا خدمت کند. این نشان می دهد سازندگان آیتم برای انتخاب مصاحبه شونده ها دقت کافی داشته اند.
«خندوانه» برنامه ای است شاد و طبعا وقتی قرار است آیتمی پخش کند باید منطبق با خط و مشی آن باشد. محمود کریمی در مناسبت های پیشین توانایی خود در ساخت مستندهایی سرخوش از دل موضوعات جدی را نشان داده بود. این بار هم با خادمین وارد گفت و گوهای جدی نشد بلکه راحت حرف زد و به اقتضای شرایط با آن ها شوخی کرد.
مثلا در گفت و گو با خادمی که لوسترها را تمیز می کند، بحث کار در منزل را پیش کشید، از کیفیت رانندگی اش پرسید و … در عین حال سوالات جدی هم کرد؛ مثلا پرسید هر لوستر آیا اسمی دارد؟ چه کسی تشخیص می دهد در هر صحن و رواق چند لوستر باشد؟ لوستر محبوب شما کدام است؟ و … کریمی از اتفاقات واقعی هم در مستندهایش به وفور بهره می برد. مثلا در حین همین گفت و گو، وقتی زائران زیر لوستری که در حال تمیز شدن بود، رد شدند، با صدای بلند (که برای مخاطب ایجاد خنده هم می کرد) هشدار داد که کنار بروند. یا در گفت و گو با خادمی دیگر که همکاران را به اسم «حاج آقا» صدا می زد، این طور شوخی کرد:«همه حاج آقاها جمع هستن!»
