شبکه آی فیلم از اوایل خرداد 1401 ، سریال«آریشگاه زیبا» را روی انتن فرستاد. سریالی که پخش آن یکشنبه بیست و دوم خرداد به پایان رسید. پخش «آرایشگاه زیبا» علاوه بر یادآوری خاطرات گذشته ، تجدید خاطره‌ای بود با «پری امیرحمزه» که با بازی در این سریال چنان خوش درخشید که تصویری مانا از خودش در ذهن مخاطبان به جا بگذارد.
به گزارش فیلم نیوز، پری امیرحمزه بازیگری را از نیمه دهه چهل با بازی در سریالی به کارگردانی پرویز کاردان شروع کرد و تا سال 54 در چهار سریال و تله تئاتر جلوی دوربین رفت. امیرحمزه بعد از بازی در تله تئاتر«استعمال دخانیت» به کارگردانی خسرو شجاع زاده دیگر در هیچ پروژه تلویزیونی حاضر نشد تا سال 1369 که مرضیه برومند از او برای بازی در «آریشگاه زیبا»دعوت کرد. او در این مجموعه نقش مادر «اسد خمارلو» را بازی می‌کرد که با سخت‌گیری‌های افراطی‌اش در انتخاب عروس موجب شده بود تا پسرش سال‌ها از تشکیل خانواده محروم شود. امیر حمزه با شناخت کامل و اشراف برجزییات رفتاری این کاراکتر توانست شمایی ماندگار از کاراکتر یک مادر مقتدر و سخت‌گیر را در قاب تصویر ثبت کند. امیرحمزه بعد از این سریال در مجموعه‌ای با نام «مدرسه مادر بزرگ‌ها» هم بازی کرد که در آنجا هم توانست نقش یک مادربزرگ شر و شیطون را به خوبی ایفا کند. دهه هفتاد اوج دوران کاری امیرحمزه است که طی آن در هشت سریال و سه فیلم سینمایی بازی کرد. مهمترین سریال او در آغاز دهه هشتاد سریال «کاراگاه شمسی و دستیارش مادام» است. این سریال بعد از «آرایشگاه زیبا» یکی از بهترین و موفق‌ترین همکاری‌های امیرحمزه با مرضیه برومند است. او در اینجا هم درخشان ظاهر می‌شود.
نقش شمسی یکی از جذاب‌ترین نقش‌های سریال‌های تلویزیونی است که مردم خاطره‌ای خوش با آن دارند. امیر حمزه در این دهه یک همکاری موفق هم با مسعود کیمیایی در فیلم «اعتراض» دارد. نقش مادری که در فراق پسرش آنقدر گریه می‌کند که سوی چشمانش را از دست می‌دهد.
پری امیرحمزه در دهه هشتاد آرام آرام کم کار شد و در طول این دهه فقط در سه سریال بازی کرد و در نهایت در سال 90 با بازی در سریال نوروزی «سیر و سرکه» دیگر در هیچ فیلم و سریال دیگری جلوی دوربین نرفت. امیر حمزه الان حدود یازده سال است که از بازیگری کناره گرفته است. او با بازی در 9 فیلم سینمایی از جمله «سریدار»، «دایره مینا»، «مجنون» و بیش از 16 سریال کارنامه‌ای پربار از خودش به یادگار گذاشته است.
