محسن شرف الدین: بعد از رکودی چند ساله در ورود و حضور بازیگران جوان، به شکلی که بتوان از آنها به عنوان یک چهره یا پدیده تازه در سینمای ایران نام برد، از میانه های دهه 90 رفته رفته چهره های جوانی توانستند خود را از سایه ستاره های نامی بیرون بکشند و با حضور مستمر در پروژه های سینمایی و تلویزیونی خود را به سطحی برسانند که بتوان از آن ها به عنوان یک استعداد تازه و قابل اعتنا یاد کرد. بهانه این یادداشت اما حضور یک بازیگر جوان (پردیس احمدیه) در نقش مهم فیلم فیلمسازی در حد و اندازه داریوش مهرجویی است،به نظر می رسد نسل تازه بازیگران دارند نقش های مهم فیلم های سینمایی را در اختیار می گیرند. به این بهانه به بررسی مسیر چهار بازیگر زن مستعد و آینده دار که مسیری حرفه ای و رو به پیشرفتی را دارند پرداخته ایم. به زودی در یادداشتی مشابه به معرفی بازیگران مرد موفق در دهه 90 نیز خواهیم پرداخت.
نازنین بیاتی
فیلم دربند اثر قابل اعتنای پرویز شهبازی بازیگری با چهره معصوم و کودکانه را به سینمای ایران معرفی کرد. در ابتدا او را مانند چهره های بسیاری می دانستند که به زودی فراموش خواهد شد و موفقیتش را محدود به همان یک فیلم و کاراکتر قوی اثر می دانستند. اما مسیر نازنین بیاتی در انتخاب نقش های متفاوت و حضور قابل اعتنایش در آثار کمدی و سریال های شبکه نمایش خانگی و البته حضور پررنگ بر صحنه تئاتر و نمایش رفته رفته او را از کاراکتر دخترکی معصوم و خجالتی خارج کرد و حالا میتوان سراغ نقش هایی متنوع تر با حضور جدی این بازیگر را در سینما گرفت. از آن دست بازیگرانی که دیگر به عنوان گزینه اول بازی در فیلم ها و سریال ها نام برده می شود. نازنین بیاتی بیشترین جوایز بازیگری را در بین هم نسلانش از میان بازیگران زن دارد. تندیس حافظ، جایزه انجمن منتقدان و نامزدی جشنواره فجر.
هستی مهدوی فر
پروسه مطرح شدن هستی مهدوی فر در بازیگری طولانی تر و البته متفاوت است. در ابتدای دهه 90 و همزمانی حضور در چند اثر سینمایی و تلویزیونی نام او را بر سر زبان ها انداخت ولی همچنان در میان عموم مخاطبان آثار نمایشی نام شناخته شده ای نبود. هستی مهدوی با سریال «مادرانه» در سال 92 به شکل جدی تر دیده شد و بعد با ایفای نقش اصلی در کمدی عجیب و غریب مانی حقیقی یعنی «50 کیلو آلبالو»، نامی برای خود دست و پا کرد. او بازیگری است که همچنان جریان حضور همزمان در قاب تلویزیون و پرده سینما را حفظ کرده و در جشنواره گذشته نیز با ایفای نقش در فیلم «ماجرای نیمروز:رد خون» نوید درخشش در آثاری جدی تر را برای سال های آینده حرفه خود داد. ویژگی های مثبت ظاهری در کنار توانایی در ایفای نقش هایی با طیف های متفاوت تماتیک او را نیز به یکی از استعداد های آینده دار سینمای ایران تبدیل کرده است. هستی مهدوی صاحب بیشترین فروش فیلم ها در بین هم نسلانش از میان بازیگران زن است
ماهور الوند
همیشه گفته می شود که ورود فرزند سینماگران در سینما راحت ولی ماندگاری و خارج شدن از زیر سایه پدر یا مادر کاری دشوار و مسیری ناهمرار خواهد بود. بعد از گلشیفته فراهانی، باران کوثری و پگاه آهنگرانی حالا ماهور الوند هم دارد تبدیل به چهارمین فرزند فیلمسازان سرشناس سینمای ایران می شود که جا پایش را در سینما سفت می کند. ماهور الوند از آن دست بازیگرانی بود که با همان اولین نقشش در فیلمی از رضا میر کریمی یعنی «دختر» تواناییش را در بازیگری ثابت کرد و بعد از آن با هر فیلم نامی مجزا از پدرش برای خود دست و پا کرد. ماهور الونددر این سالها فراز و نشیب هایی در مسیر کاری اش داشته ولی همچنان میتوان او را به عنوان یکی از چهره های جوان و مستعد سینما در سال های آتی نام برد. جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره جهانی فجر و نامزدی در جشنواره ملی فجر در کارنامه ماهور الوند دیده می شود.
پردیس احمدیه
در میان هم نسلانش، پردیس احمدیه تا الان بالاترین کیفیت بازیگری را در نقش هایی که ارائه داده است به نمایش گذاشته ولی در عین حال از همه هم نسلانش کمتر به چشم آمده و مطرح شده است. شاید بدشانسی او در کم دیده شدن فیلم هایی چون «لاک قرمز»(با یکی از بهترین بازی های دهه 90) و «سرکوب» و البته عدم حضور در سریال تلویزیونی پرمخاطب از دلایل این گمنامی باشد. این بازیگر تا همین جای کار با جمعی از مهمترین فیلمسازان کشور از بهمن فرمان آرا و فریدون جیرانی تا علیرضا داوود نژاد و رضا درمیشیان همکاری داشته است و به تازگی به عنوان یکی از بازیگران تازه ترین اثر داریوش مهرجویی یعنی «لامینور» معرفی شده است. ایفای نقش هایی سخت که نیاز به شخصیت سازی های عمیق دارد توسط بازیگری جوان چون او همیشه با تحسین منتقدان مواجه شده و مطمئنا در سال آینده با دو فیلم مهم فصل جشنواره یعنی «لامینور» و «مجبوریم» نامش بیش از پیش شنیده خواهد شد.
