فرنوش ارس خانی: پرسیدن سوالات غیرتخصصی، اشتباه و بدیهی از عوامل فیلمها، ضعف مهم نشستهای مطبوعاتی جشنواره فجر طی سالهای اخیر بوده که متاسفانه گاه موجب دلگیری و پشیمانی بازیگران از حضور در جلسه مطبوعاتی فیلمها میشود. اینکه چرا برخی سوالات مهم و تخصصی نادیده گرفته میشوند، اما در عوض، سوالات ناکارآمد مورد توجه قرار میگیرد، از عجایب نشستهاست!
روز گذشته اتفاق غیر منتظرهای برای یکی از بازیگران در جلسه مطبوعاتی «خط فرضی» رخ داد که با واکنش تعدادی منتقدان و همکاران او همراه شد. خبرنگاری از پژمان جمشیدی بازیگر این فیلم پرسید: «آقای جمشیدی! در فوتبال که به جایی نرسیدید! فکر نمیکنید برای دیده شدن راههای دیگری هم وجود دارد و دیده شدن صرفا ورود به بازیگری نیست؟!»
حواشی روز گذشته یادآور اتفاقی بود که سالها پیش در همین جشنواره برای این بازیگر افتاد؛ زمانیکه نام پژمان جمشیدی در بین نامزدهای نقش مکمل سی و ششمین جشنواره فیلم فجر قرار گرفت و او به جای تشویق، با تمسخر و استهزا مواجه شد!
جمشیدی در جشنواره سی و ششم هم این تجربه تلخ را پشت سر گذاشته بود اما دوباره مورد قضاوت و انتقادهای بی رحمانه قرار گرفت…
پژمان جمشیدی همیشه گفته: دنبال دیده شدن نبوده و نیست و روز گذشته هم در نشست فیلم «خط فرضی» دوباره به این موضوع تاکید کرد. جمشیدی سالهاست در قامت بازیگر سینما فعالیت میکند، نه ادعایی دارد و نه در برابر بی توجهیها و توهینها، مایوس و خشمگین!
اغلب خبرنگاران پژمان جمشیدی را به عنوان چهرهای متواضع و فروتن و بی ادعا میشناسند اما به نظر میرسد کسانی که با روحیات جمشیدی زیاد آشنا نیستند هنوز برایشان بازیگر شدن او، معمای حل نشدنی است!
جمشیدی سال گذشته پولسازترین بازیگر سینمای ایران شد؛ همان بازیگری که زمانی میگفتند جایش در سینما نیست! او امسال با بازی متفاوتش در «شیشلیک» مورد توجه منتقدان جشنواره فجر قرار گرفت و با رضا عطاران به عنوان زوج موفق فیلم ظاهر شدند. شاید اگر هر بازیگر دیگری صاحب موقعیت او بود روز گذشته واکنش دیگری در برابر آن سوال تمسخر آمیز نشان میداد و آنقدر محترمانه و با فروتنی برخورد نمیکرد!
بازیگر با استعداد و حرفهای بیش از هر چیزی به موفقیت فکر میکند تا به حاشیههای اطرافش، اما با همه اینها، هر چقدر هم که حرفهای باشی تا یک جایی در برابر تمسخر و استهزا مقاومت و گذشت میکنی… بالاخره هر کاسه صبری روزی لبریز میشود…