یکسال دیگر به عمر سینمای ایران اضافه شد. چه باور کنیم یا نه، سینمای ایران ۱۲۰ سال شده است آن هم در شرایطی که همه سینماگران دوران عجیب و غیرمنتظره‌ای را پشت سر می‌گذارند.
نمی‌خواهیم در این روز مهم و باارزش، با گفتن حرف‌های ناامید کننده درباره تراژدی سینما در دوران کرونا، اوقات‌تان را تلخ کنیم.
اصلا بیایید امروز از پرداختن به اعماق و زوایا و خفایای این دوران سخت و تلخ فاصله بگیریم و فانتزی ذهنمان را با سکانس‌های ماندگاری از شخصیت‌های دوست داشتنی و قهرمان‌های سینمای ایران پر کنیم، بدون سانسور و جای خالی هنرمندی، از قبل انقلاب تا امروز…
از قدمت و تاریخِ سینمایی حرف بزنیم که ۱۲۰ سال در فرهنگ و هنر این مرز و بوم ریشه دوانده و برای همه ما، هنر جذاب و تأثیرگذاری است. از سینمای قابل احترام و ستودنی که سرنوشت هر کدام از نقش آفرینان برجسته آن برای‌مان مهم است و از تجدید خاطره با آنها مشعوف می‌شویم.
شاید این روزها بیشتر باید به دنیای سینما و فیلم‌ها تکیه کرد. شاید در دنیای سینما، عشق، محبت و انسانیت را راحت‌تر بتوان پیدا کرد و از ترس سرگشتگی در این جهان بیگانه، مغموم و پیچیده، به آن پناه آورد.
به امید روشن شدن سالن‌های سینمای ایران??
نویسنده: فرنوش ارس خانی
ساخت ویدیو: کیومرث بیک زند و حمیدرضا فرهادخانی
