مرجان فاطمی | سعید پورصمیمی در نقش پیرمرد لاغر و نحیف فیلم «برادران لیلا» بدون شک ستاره بیچون و چرای فیلم است. این ویژگی سعید پورصمیمی است که میتواند هر نقشی را از آن خود کند و آن را شیرین و بدون نقص از آب درآورد.
به گزارش فیلمنیوز این روزها نقد و نظرهای فراوانی درباره فیلم «برادران لیلا» منتشر شده. در اکثر این نقدها نقطه اشتراکی به چشم میخورد و آنهم درخشش سعید پورصمیمی در این فیلم است.
«برادران لیلا» فارغ از تمام جنبههای مثبت و منفی، یک عنصر درخشان و بینظیر دارد و آنهم سعید پورصمیمی است. بازیگری که انگار نقش پدر این فیلم مثل کتی متناسب، فقط برای تن او دوخته شده. پدری منحصربفرد با انواع و اقسام خصلت منفی که بدون در نظر گرفتن جایگاهش در خانواده، فقط و فقط به فکر راحتی و رویاهای خودش است و برای رسیدن به خواستهاش دست به هر کاری میزند. با اینحال نه منفور است و نه حس بدی را القا میکند. تا جایی که حتی بیشتر از اینکه با لیلا و آرمانهایش همراه شویم، دلمان برای یک لحظه خوشی این پدر میتپد و حاضریم چهل سکه که سهل است، به قیمتی بالاتر، او را در جایگاهی که همیشه آرزویش را دارد ببینیم.
برای همین هم لحظه ورود پدر به تالار عروسی و قدم گذاشتن روی پلههای سن به عنوان بزرگ فامیل، درخشانترین بخش فیلم به حساب میآید و سیگار کشیدن او روی مبل و نگاه از بالا به پایین و آسودگی خیالش هنگام رقصیدن، حالمان را جا میآورد. بعد از آن خنده از ته دل و لحظات شیرین رسیدن به آرزوی دیرینه است که برج آرزوهای این پدر فرو میریزد و نگاه متعجب و اندوهگینش هنگام پایین آمدن از روی سن تلخترین تصویر را میسازد. این خصلت سعید پورصمیمی است که میتواند هر نقشی را از آن خود کند و آن را شیرین و بدون نقص از آب دربیاورد.
ملموسترین تصویری که تمام این سالها از پورصمیمی در ذهنمان مانده، چهرهای ساده، صمیمی با لبخندی همیشگی گوشه لب است. فرقی نمیکند ملول، وردست منگ و شیرینمغز «ناخدا خورشید» باشد یا روح معدنچی سختی کشیده «اینجا چراغی روشن است» یا حتی پیرمرد «یه حبه قند» که جانش را بر سر یک بازی بامزه از دست میدهد.
سادگی و صمیمیت پورصمیمی از دل فیلمنامهها و نمایشنامهها بیرون نیامده است که با پایان ضبط فیلم یا پایین آمدن پرده نمایش، تمام شود. او بازمانده همان نسل بیادعایی است که دیگر چندان اثری از آثارشان باقی نمانده است. پورصمیمی در تمام این سالها ثابت کرده که نه اهل نمایش دادن است و نه مصاحبه و جنجال و شور و غوغای اضافه.
35 سال پیش با اندوخته فراوانی از تئاتر، همراه ناصر تقوایی به سینما آمد و در همان نقطه شروع، با «ناخدا خورشید» قدرت بازیگریاش را به نمایش گذاشت. بعد از آن هم همیشه در جان بخشیدن به نقشها مثل همان روز اول ثابت قدم ماند و سعی کرد مثل یک بازیگر جوان پر انرژی روی تمام کارهایش اثر بگذارد.
پورصمیمی بیشتر به بازی در نقشهای فرعی مشهور است اما این نقشها را آنقدر اثرگذار ایفا میکند که گاهی اوقات، روی نقشهای اصلی هم سایه میاندازد. او سالیان سال است امضا و سبکوسیاق منحصر به خودش را دارد و حتی در آثاری متوسط یا رو به ضعیف هم چیزی از قدرت بازیگریاش کم نمیگذارد.
پورصمیمی با سه سیمرغ بلورین برای بازی در نقشهای مکمل فیلمهای «ناخدا خورشید»، «تحفهها» و «پرده آخر»، و چهار نامزدی برای فیلمهای «سرزمین خورشید» و «معادله»، یک جورهایی سردمدار موفقیت در ایفای نقشهای مکمل شناخته میشود. البته این مسئله چیزی از اهمیت بازیاش در نقشهای اصلی کم نکرده است. پورصمیمی برای نقش اصلی فیلمهای «زشت و زیبا» و «تک درختها» هم جزو نامزدهای سیمرغ بوده است.
او سال قبل در 78 سالگی، با بازی در نقش پدر فیلم «برادران لیلا» به جشنواره کن راه پیدا کرد و به واسطه حضور ساده و بیحاشیهاش روی فرش قرمز، شوخیهای بامزهاش با عکاسها و لبخندهای شیرین همیشگیاش در گوشهی عکسها، در مرکز توجه قرار گرفت.
نقش پدر «برادران لیلا» را میتوان یکی از مهمترین آثار کارنامه این بازیگر محبوب به حساب آورد.
چقدر زیبا بود این فیلم بازیگری خانم علیدوستی
فیلم برادران لیلا بهترین بهترین فیلمهای دهه های اخیر ایران که دیدن این واجب هست برای هر ایرانی و این اتفاقات برای همه خانواده های ایرانی افتاده است
حیف بازی درخشان ولی فیلمنامه افتضاح و و دم دستی و البته مبتذل این فیلم. تحکیم و حریم و ارزش خانواده رو چقدر زیر پوستی با این فیلمها دارند از ما می گیرند ، و نسل های بعد یاد بگیرند می توانند به صورت پدران و یا مادران(در صورتی که احساس کردند ظلمی به آنها شده) سیلی بزنند ،بی احترامی کنند ،وای که باید نگران باشیم برای اینده
قطعا اگر برادران لیلا رو میفرستادند جشنواره نامزد اصلی بهترین بازیگر اول مرد بود
میگم واقعا پدر در برادران لیلا، برای نویسنده این متن، شیرین و دوست داشتنی بوده؟؟؟
اینکه سعید پور صمیمی خوب بازی کرده رو قبول دارم ولی آنقدر این نقش رو خوب بازی کرده که من حاضر نیستم، برای بار دوم این فیلم رو ببینم!!!!
اینقدر این پدر و کارهای احمقانه اش روی مخ آدم میره که واقعا دلت میخواهد از توی قاب بیرون بکشی و تا میخوره بزنیش!!! یا یه جاهایی هر چه زودتر کلکش رو بکنی!!!!
اگر سیلی لیلا به گوشش نبود که دیگه اصلا (حتی به اندازه ذره ای) احساس راحتی نمیکردی!!!!!
به نظرم نویسنده متن، یا تجربه داشتن چنین ادمهای منفوری رو در خانواده اش نداره و برای همین درک نمیکنه و یا خوب و دقیق فیلم رو ندیده!!!! و گرنه نمیگفت(این پدر با همه ویژگیهای بدش، شیرینه!!!)
آفرین به سعید روستایی عزیز بابت فیلم زیبا و پر محتوا با بازیگرانی بی نظیر تر.
سعید پورصمیمی از نسل ِ بزرگان بازیگریست؛ نسلی که بازیگری را نه برای شهرت و پول که از سرِ عشق انجام می دادند نسل ِ انتظامی ها و نصیریان ها و شکیبایی ها و نسل ِ فنی زاده ها و فریدها و… او بی گمان بازیگری بزرگ ومنحصر به فرد است
ترانه علیدوستی واقعا یک هنرپیشه حرفه ای و عالیه جدای از مسائل سیاسی هرچقدر تجربه اش بیشتر میشه بهتر و فنی تر بازی می کنه
سلام، با دیدن این فیلم، حال دلمون عوض شد……. دمتون گرم، داغتون رو نبینیم……
همه ی بازیگران این فیلم درخشیدند همه عالی بودند مخصوصا ترانه علیدوستی که عاشق بازی هاش هستم و از ۱۵ سالی از عهده همه نقش هاش عالی بر اومده ممنون ترانه جون خیلی با جذبه و محکم بازی کردی عالی بودی عالی❤❤❤
اصلا هم دلمون برای نسلی که شب تا صبح می خوابه و صبح تاشب به این فکر می کنه که شب چه جوری بخوابه و دغدغه هاش نمی طپه ،شما خیلی لابه لای چرخ گوشت سنتیها له شدی ،شخصا بازی ارزشمند ترانه و نوید و آرمانهای یی که نمایندگی می کنند برام جذاب تر و دوست داشتنی تر بود
اینا چرا فیلماشون اینقد بوی تعفن میده..
مگه خانواده ایرانی اینه!!!؟
سعید روستایی خودش رو به آب و آتیش زد که فرهنگ غلط «پدرسالاری» رو نقد و تقبیح کنه. بعد نویسندهی این مقاله به عنوان یکی از «پدرسالار مآب» ترین انسانهای روزگار، “دلش برای یک لحظه خوشی این پدر میتپد و حاضر است چهل سکه که سهل است، به قیمتی بالاتر، او را در جایگاهی که همیشه آرزویش را دارد ببیند”
به امید روزی که دست از تقدیس کورکورانه برداریم، در همهی زمینهها.
امیدوارم فرهنگ غلط زن سالاری هم از بین بره در بینش همچون تو که فکر میکنند با این رویه متمدن و حامی حقوق همگانند