روزنامه هفت صبح به بهانه اکران دو فیلم در حال اکران بهرام رادان، پرونده‌ی مفصلی برای این ستاره تدارک دیده و ۱۰ نقش برتر کارنامه او را مرور کرده است.
به گزارش هفت صبح، بهرام رادان در جشنواره سال گذشته سه فیلم «آشفتگی»، «ایده اصلی» و «سونامی» را با سه فضای متفاوت تجربه کرد. اگر نگاهی به کارنامه او داشته باشیم، رد چنین انتخاب‌هایی از ابتدا مشهود است. او از آن دست بازیگرانی است که نقشه راه خود را طوری طراحی کرده که نه رقبای تازه نفس عرصه را برایش تنگ می‌کنند و نه جنس انتخاب‌هایش از ذائقه مخاطب دور است. در کارنامه رادان یک اتفاق ویژه دیده می‌شود و اینکه خیلی زود تنوع را سر لوحه انتخاب‌های خود قرار داد. به بهانه اکران دو فیلم «آشفتگی» و «سونامی» تعدادی از بازی‌های مهم بهرام رادان با محوریت تنوع در جنس و شاکله نقش‌ها مرور شده است.
«آشفتگی»/ فریدون جیرانی
بهرام رادان در «آشفتگی» موقعیت پیچیده دو کاراکتر را چنان به نمایش گذاشته که خیلی زود نقاب بازیگر کنار می‌رود و مخاطب بی‌واسطه با شخصیت‌هایی که او در فیلم بازی کرده مواجه می‌شود. بماند که در نقد و نظرها، برخی تجربه گرایی جیرانی را دوست دارند و برخی نه؛ اما بر سر بازی رادان توافق وجود دارد.
«سونامی»/ میلاد صدر عاملی
این فیلم داستان سرخوردگی‌های یک قهرمان ملی تکواندو با بازی رادان است که علاوه بر نمایش درونیات کاراکتر باید قدرت بدنی خود را هم به چالش بکشد. رادان برای رسیدن به شمایل باورپذیر یک تکواندوکار مدت‌ها زیر نظر کوروش رجلی که قهرمان رشته ورزشی است، تمرین داشته. بازی در این فیلم نشان می‌دهد که با نقش‌های سخت و ذکاوت در انتخاب‌‌ها ستاره مانده است.
«سنتوری»/ داریوش مهرجویی
رادان تصویری بدیع از جوانی معتاد، عاشق و صاحب هنر نشان می‌دهد که از اوج به حضیض می‌رسد. «سنتوری» جزو درخشان‌ترین نقش‌های کارنامه این بازیگر است. رادان با نقش علی در فیلم «سنتوری» شمایلی متفاوت از جوان معتاد به تصویر کشید و به عنوان یکی از ارجاعات ماندگار این جنس نقش‌ها در سینما ماند.
«عصر یخبندان»/ مصطفی کیایی
فرید جزو نقش‌های منفی است که بهرام رادان بازی کرده، آن هم بعد از چند نقش مثبت. آنچه بازی رادان را واجد تحسین کرده، ترسیم چهره یک آقازاده است که می‌خواهد همه را با پول از آن خود کند. این مفهوم به خوبی در بازی رادان شکل گرفته است.
«بی پولی»/ حمید نعمت الله
رادان در این فیلم شخصیتی چند وجهی دارد؛ ابتدا در اوج است اما به خاطر «بی پولی» کمی از غرور کاذبش می‌کاهد. او حواسش هست که باید از فانتزی شخصیت ایرج در همه موقعیت‌ها، مراقبت کند. همین مشخصه باعث می‌شود در شرایط مختلف به رفتار ایرج لبخند بزنیم و این یعنی رادان مستعد نقش‌های کمدی است.
«زرد»/ مصطفی تقی زاده
تاثیر حضور بهرام رادان در «زرد» دو دلیل بدیهی دارد، یکی جایگاه او به عنوان سوپرستار و به عبارتی لیدر بازیگران فیلم و دیگری به جنس بازی‌اش بر می گردد. رادان در «زرد» یکی از نقش‌های خوبش را بازی کرده: ساده و روان بدون زور اضافه. حتی برای نشان دادن دلبستگی قدیمی‌اش از دیالوگ استفاده نمی‌کند و آن را در دودو زدن چشم‌ها و مکث های کوتاه نشان می‌دهد.
«بارکد»/ مصطفی کیایی
بار قصه فیلم به عهده زوج بهرام رادان و محسن کیایی است. او در ظاهر جوانی باهوش است اما رفتارش گاهی نشانی از ذکاوت ندارد. همین تضاد از مخاطب خنده می‌گیرد. رادان در این فیلم هم نشان داد اگر فیلم کمدی خوب انتخاب کند، وضعیتی به مراتب بهتر در گیشه خواهد داشت. حالت نگاه و خیره شدن های او به اطراف از جمله عواملی است که از حامد شخصیتی جذاب ساخت.
«شمعی در باد»/ پوران درخشنده
این فیلم جزو آثاری است که کارگردان از سر دغدغه ساخته. رادان تصویر قابل درکی از جوانی که انواع و اقسام پریشانی‌ها را دارد به نمایش گذاشته است. او برای این فیلم برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فجر بیست و دوم شد.
«گاوخونی»/ بهروز افخمی
در این فیلم 70 دقیقه فقط صدای بهرام رادان به گوش می رسید و بعد از آن بود که تصویرش هم در قاب قرار گرفت. او با پذیرش بازی در «گاوخونی» نشان داد به تجربیات خاص علاقه مند است. نتیجه هم این شد که صدای راوی در این فیلم صاحب شخصیت بود و وقتی هم بازیگر جلوی دوربین آمد سعی کرد جنس بازی اش را با تصور ذهنی مخاطب هماهنگ کند.
«آواز قو»/ سعید اسدی
بهترین انتخاب بهرام رادان در سال‌های نخست بازیگری، «آواز قو» است. فیلم به دلیل گشایش سیاسی دوران اصلاحات، تلاش کرد حرفی ورای دغدغه‌های دختر-پسری مرسوم بزند. بازی پرعصیان رادان و چهره جذابش همراهی مخاطب را دو چندان کرد.
