با شروع سریال «افعی تهران» به کارگردانی سامان مقدم از روز 16 اسفند، پای پیمان معادی برای اولینبار به شبکه نمایش خانگی باز میشود. معادی از جمله چهرههایی است که تجربیات زیادی را از سر گذرانده و در اکثر آنها هم موفق عمل کرده است. از فیلمنامهنویسی به عرصه بازیگری وارد شد و پس از آن به عنوان بازیگر به فیلمها و سریالهای بین المللی پیوست. در بخشی از مسیر زندگی هنریاش، کارگردانی را تجربه کرد و به عنوان تهیهکننده هم فعالیتهایی انجام داد. او حالا به عنوان طراح فیلمنامه و بازیگر نقش اصلی در «افعی تهران» حضور دارد. به این بهانه کارنامه او را در همه ابعاد مرور میکنیم.
به گزارش فیلمنیوز، پیمان معادی سالها پیش فیلمنامه «کافه ستاره» را نوشت و سامان مقدم آن را کارگردانی کرد. «کافه ستاره» به یکی از موفقترین آثار کارنامه مقدم تبدیل شد و حالا پس از دو دهه مجددا این دو نفر کنار هم قرار گرفتهاند و میشود از همین حالا پیشبینی کرد «افعی تهران» اثر موفقی خواهد شد.
فیلمنامهنویسی | پیمان معادی پیش از اینکه به عنوان بازیگر و کارگردان شناخته شود، سالها به عنوان فیلمنامهنویس در سینما فعالیت داشت. اولینبار سال 1379 فیلمنامه «آواز قو» را نوشت. درباره جوانی که نسبت به شرایط حاکم بر خانواده و جامعهاش اعتراض داشت. «آواز قو» به کارگردانی سعید اسدی ساخته شد و با اینکه اثر چندان موفقی نبود و دیالوگهایش به نسبت شعاری به نظر میرسید از این جهت اهمیت داشت که نقدهای مهمی نسبت به شرایط جامعه در آن نهفته بود. بعد از آن فیلمنامهنویسی را ادامه داد و تا قبل از ورود به عرصه بازیگری فیلمنامههای «عطش»، «کما»، «کافه ستاره» و «شام عروسی» را نوشت؛ فیلمهایی که به لحاظ ساختار و محتوا بسیار متفاوت از هم هستند و بعضیهایشان با حالوهوای آثار بعدی معادی هم ارتباط خاصی ندارند. در کارنامه معادی، هم فیلمنامه جدی دیده میشود و هم کمدی. او در نوشتههایش به شرایط روز کنایه میزند و شاید همین خط فکری مشترک آثارش باشد. اعتراضهایش در آواز قو، نیش و کنایههای سیاسیاش در کما و کنایههای اجتماعیاش در کمدی شام عروسی از جمله این موارد است. وجه نویسندگی واقعی معادی را باید در فیلمهای خودش؛ «برف روی کاجها» و «بمب یک عاشقانه» جستوجو کرد.
کارگردانی | پیمان معادی بعد از تغییر مسیر حرفهای خود، از نویسندگی به بازیگری، سراغ کارگردانی رفت. این اتفاق سال 1390 با ساخت اولین فیلم معادی؛ «برف روی کاجها» رقم خورد. فیلمی درباره تنهایی زنی موزیسین که پس از ترک همسرش، درگیر مسائل مختلفی میشد و در طول زمان به تعریفی دیگر از زندگی میرسید. «برف روی کاجها» سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران جشنواره سیام فجر را گرفت و نامزد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی هم شد. معادی در این فیلم نشان داد نگاهش به فیلمسازی با آنچه پیشتر نوشته، تغییر کرده و در سینما به جایگاهی ویژه رسیده است. شش سال بعد فیلم دومش؛ «بمب: یک عاشقانه» را کارگردانی کرد. چالش اصلی او در این فیلم، بازسازی فضای دهه 60 بود. معادی در این فیلم عاشقانهای از دو نسل مختلف را در اوج خطرات به روایت میکرد. داستان و فضاسازی فیلم درخشان بود و بازی لیلا حاتمی و پیمان معادی هم باعث شد فیلم با استقبال زیادی روبهرو شود. این فیلم در جشنواره سیوششم فیلم فجر برنده جایزه ویژه هیئت داوران شد و در جشنواره آسیا پاسیفیک جایزه بهترین طرح فیلمنامه را گرفت.
تهیهکنندگی | اولینبار سال 1396 تهیهکنندگی دومین فیلمش «بمب: یک عاشقانه» را به عهده گرفت؛ فیلمی که هم نویسنده و کارگردان و هم بازیگر نقش اصلیاش بود. ماجرای تهیهکنندگی او از این قرار بود که ابتدا مهدی داوری تهیهکنندگی بمب یک عاشقانه را برعهده داشت. مدتی بعد اما خبر آمد که او از این پروژه انصراف داده. در جشنواره فجر پیمان معادی به عنوان تهیهکننده این فیلم در مراسم قرعهکشی فجر شرکت کرد و قرعه فیلم را کشید. چند روز بعد در خبری که از سوی روابطعمومی فیلم ارسال شد، نام احسان رسولاف به عنوان تهیهکننده فیلم اعلام شد. بااینحال نام او هم تغییر کرد و اسم خود پیمان معادی به عنوان تهیهکننده بمب یک عاشقانه در تیتراژ نقش بست. معادی در دومین تجربه، تهیهکننده فیلم «ناگهان درخت» به کارگردانی صفی یزدانیان شد؛ فیلمی که خودش هم در آن بازی داشت.
بازی درفیلمهای ایرانی | از سال 1387 اصغر فرهادی از پیمان معادی برای بازی در فیلم «درباره الی» دعوت کرد. ابتدا به نظر میرسید معادی کماکان قصد دارد جایگاهش را به عنوان فیلمنامهنویس در سینما حفظ کند و فقط همین یکبار دعوت به بازیگری را پذیرفته است اما حضور او در فیلم «جدایی نادر از سیمین» و بازی درخشانی که به نمایش گذاشت ثابت کرد استعدادی بسیار زیاد در بازیگری دارد. بعد از آن بود که مورد توجه کارگردانهای مختلف قرار گرفت و تجربههای زیادی را در این عرصه از سر گذراند. او مسیر موفقیت را در بازیگری بسیار با سرعت طی کرد و خیلی زود توانست به ستاره سینما تبدیل شود. «درباره الی»، «جدایی نادر از سیمین»، «ابد و یک روز»، «متری شیشونیم»، «درخت گردو»، «برادران لیلا» و … از جمله مهمترین تجریبات او در بازیگری آثار ایرانی بودند. معادی برای «ابدو یک روز» و «متری شیشونیم» نامزد سیمرغ شد و نهایتا در جشنواره سیوهشتم فیلم فجر سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان در دستانش قرار گرفت.
بازی در فیلمهای بینالمللی | پیمان معادی همزمان با حضور در فیلمهای ایرانی، با پیشنهادهایی هم برای بازی در فیلمهای خارجی مواجه شد و خیلی زود توانست به بازیگر مطرحی در سطح جهان تبدیل شود. اولین بار سال 2014 بعد از بازی در «جدایی نادر از سیمین» و کارگردانی «برف روز کاجها» در فیلم «کمپ ایکسری» به کارگردانی پیتر ستلر بازی کرد و تجربه موفقی را در یک فیلم آمریکایی رقم زد. «آخرین شوالیهها»، «۱۳ ساعت: سربازان مخفی بنغازی»، «شش زیرزمینی» و «پلیس» از دیگر فیلمهای خارجی کارنامه این بازیگر هستند. معادی سال 2003 در فیلم «دشمن» به کارگردانی میلاد عالمی، کارگردان ایرانی ساکن سوئد هم در نقش اصلی ایفای نقش کرد. این فیلم برای اولین بار در هفتادوسومین جشنواره بینالمللی فیلم برلین در فوریه ۲۰۲۳ به نمایش درآمد و برای حضور در نود و ششمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد.
بازی در سریال | «افعی تهران» سومین تجربه سریالی پیمان معادی به حساب میآید. او پیش از این تجربه در دو سریال «آن شب» و «وستورلد» حضور پیدا کرده بود. «آن شب» نام مجموعهای هشت قسمتی است که برپایه سریال انگلیسی «عدالت کیفری» در سال 2016 برای شبکه اچبیاو ساخته شد و پیمان معادی در این مجموعه نقش پدری پاکستانی را بازی کرد. او سال 2020 هم در مجموعه «وستورلد» یا «دنیای غرب» نقش کوتاهی بازی کرد؛ مینیسریالی که وسط جاناتان نولان و لیزا جوی ساخته شد. معادی قصد داشت سریال «افعی تهران» را خودش کارگردانی کند اما منصرف شد و کارگردانی آن را به سامان مقدم سپرد. او خودش در جایگاه فیلمنامهنویس و بازیگر نقش اصلی در این سریال حضور دارد.
بازی در نمایش | پیمان معادی از سال 1387 که به عنوان بازیگر معرفی شد تا به حال، دو بار هم روی صحنه تئاتر بازی کرده است. اولی نمایش «خشکسالی و دروغ» به کارگردانی محمد یعقوبی بود که سال 1390 روی پرده رفت و دیگری نمایش «در انتظار گودو» به کارگردانی همایون غنیزاده. این نمایش هم سال 1392 روی پرده رفت. این آخرین حضور معادی در تئاتر بود. البته در تئاتر هم عملکردی موفق داشت و بازیاش مورد تحسین قرار گرفت اما تصمیمش بر این بود که روز سایر فعالیتها تمرکز کند.