احتمالا خودش هم قبول دارد که تجربه قبلی‌اش در مقام تهیه کننده فیلم موفقی نشد اما حرفه‌ای بودن او باعث شد که از آن تجربه ناموفق درس بگیرد و به قول توران میرهادی «غم بزرگ را به کار بزرگ» تبدیل کند.
نیکی کریمی که تاکنون چندین فیلم سینمایی را کارگردانی کرده، سال گذشته با «آتابای» به جشنواره فجر آمد.همین فیلم و موفقیت آن باعث شد که نیکی کریمی یکی از چهره‌های برگزیده سال گذشته به انتخاب فیلم نیوز نام گیرد.
کریمی برای نگارش «آتابای» سراغ کسی رفت که مشخص بود تنها دغدغه اش بازیگری نیست و می‌تواند در سایر حوزه‌های سینما هم ورود کند.
هادی حجازی‌فر بازیگر موفق دهه نود علاوه بر نگارش فیلمنامه، در «آتابای» ایفای نقش هم کرد و کریمی وظیفه‌ای مهمی به او داد تا گام اول موفقیتش در سال ۹۸ با سپردن کاری بزرگ به فردی که لایق آن است را بردارد.
دومین گام موفق کریمی تمرکزش روی کارگردانی «آتابای» بود. او در این فیلم بازی نکرد تا تمام حواسش معطوف به کارگردانی آن شود و بتواند آن فضایی که مدنظر خودش و حجازی‌فر بود را به خوبی درآورد.
انتخاب جغرافیا و زبان آذری برای «آتابای» باعث شد که فیلم او با سایر آثار جشنواره فجر سال پیش متفاوت باشد.
شاعرانگی «آتابای» بسیاری را یاد فیلم‌های بیلگه جیلان انداخت، اما برخی دیگر از منتقدان عقیده داشتند، کریمی از تجربه‌هایی که در کنار عباس کیارستمی به دست آورده بود، استفاده کرد و توانست علاوه بر لطافتی که فیلمش داشت، سرگشتگی شخصیت آتابای را هم به زیبایی به تصویر بکشد.
آخرین گام موفقیت کریمی در سال گذشته زمانی برداشته شد که خیلی از منتقدان معتبر پس از تماشای فیلمش در اینستاگرام و توییترشان، «آتابای» را بهترین فیلم جشنواره فجر معرفی کردند.
تاریخ را فاتحان می نویسند و به همین دلیل نیکی کریمی حالا می‌تواند بدون توجه به تجربه‌های گذشته با همان نگاه نافذش به چشم‌های منتقدانش نگاه کند و بگوید: من نیکی کریمی کارگردان «آتابای» هستم!
