مازیار فکری‌ارشاد منتقد و مشاور سردبیر مجله سینمایی ۲۴ با پرداختن به روایت، شخصیت‌ها، بازیگران و نگاه اجتماعیِ متفاوت «صحنه‌زنی» آن را یکی از فیلم‌های کنجکاوی‌برانگیز جشنواره فجر دانسته است که در ادامه بخش‌هایی از نقد این منتقد را می‌خوانید.
این بار صمدی به سراغ قصه‌ای سرراست‌تر، با تنش‌ها و کنش‌های دراماتیک بیشتر رفته است. فیلمی که در عین مطرح کردن و برجسته‌سازی برش‌هایی از معضلات اجتماعی، می‌کوشد شبیه جریان غالب فیلم‌های موسوم به سینمای اجتماعی سالیان اخیر سینمای ایران نباشد.
به نظر می‌رسد «صحنه زنی» از جمله فیلم‌های کنجکاوی برانگیز و پرمخاطب جشنواره امسال باشد. فیلمی که به لحاظ تکنیک و روایت و در مقایسه با فیلم قبلی علیرضا صمدی، برای او گام بلندی رو به جلو محسوب می شود.
از سوی دیگر مهتاب کرامتی که به دلیل درگیر شدن در یک سریال شبکه خانگی و البته فعالیت در حوزه تهیه کنندگی، مدتی از سینما دور بود، با نقشی تازه و البته تاثیرگذار در متن، در فیلم «صحنه زنی» حضور دارد. «صحنه زنی» برای کرامتی بازگشتی به سینما پس از سه سال ( آخرین بار در فیلم «جاده قدیم» ساخته منیژه حکمت در سال ۱۳۹۶) را رقم زده است.
از جمله ویژگی‌های برجسته و قابل توجه فیلم «صحنه زنی» مجموعه شخصیت‌ها و ترکیب بازیگران آنهاست که جذابیت‌های ویژه‌ای دارد. بهرام افشاری برای نخستین بار در کارنامه سینمایی خود، در نقش اصلی یک فیلم قرار گرفته و با بهره گیری از ویژگی‌های فیزیکی و میمیک خاص چهره و نگاه‌هایش، نقش آفرینیِ قابل توجهی ارائه داده است.
در «صحنه زنی» مجید صالحی با گریم و چهره پردازی متفاوت، نقشی را برعهده دارد که صرف نظر از چند تکیه کلام و متلک‌پرانی‌های گاه و بیگاه، جدی‌تر و البته پیچیده‌تر از همیشه است. بازی صالحی و چرخش‌های شخصیتی کاراکتر سبزواری در فیلم، از جمله غافلگیری‌های جذاب فیلم «صحنه زنی» به شمار می رود.
