عباس کیارستمی شش سال پیش و در روز چهاردهم تیرماه 1395 آسمانی شد. او در گفتاری صوتی که از خود به یادگار گذاشته در ستایش تنهایی گفته :«من در تنهایی آدم بهتری هستم.»
به گزارش فیلمنیوز ، سال 1398 کانون کارگردانان سینمای ایران در مراسمی تولد 79 سالگی عباس کیارستمی را جشن گرفت. در این مراسم محمد رضا دلپاک صداگذار صاحب سبک سینمای ایران که سابقه همکاری با این کارگردان فقید را دارد، گفتاری صوتی از او را پخش کرد. در این گفتار صوتی که برای نخستین بار پخش میشد کیارستمی در «ستایش تنهایی» حرفهای جالبی را بیان کرده که در ادامه گزیدهای از بخشهای مهم آن را میخوانید:
♦ تنهایی خیلی با شکوه است. تنهایی امکان حضور به تو در هر جایی که میخواهی رو میدهد، با تخیل ، ولی تو چقدر میتوانی مطمئن باشی که در کنار کس دیگری این فرصت را به خودت بدهی که قدرت تخیل ، یعنی این امنیت را برای خودت فراهم کنی . اینکه بتوانی به قدرت تخیل خودت هر وقت بخواهی فرصت بدهی، آن را به حرکت دربیاری و هر جا دلت بخواهد باشی.
♦ در تنهایی با هر آدمی میتوانی گفت و گو کنی. هر وقت دلت بخواهد، هر جوابی از جانب او میتوانی به خودت بدهی. امتیازش را داری، میتوانی تنهایی به قاضی بروی و خوشحال برگردی.ولی چه جوری میتوانی با یک آدم دیگه این کار را بکنی؟
♦ تنهایی خیلی امتیاز دارد. واقعا ؛ فقط معنایش این نیست که آدم خودخواه هست، خود پسندهست یا اینکه خود شیفتگی دارد ودیگران را قبول ندارد. .هیچ کدام اینها نیست.. میتوانم در یک تعریف بگویم من در تنهایی آدم بهتری هستم . همانطوریکه درخت در تنهایی درخت تر است. به نظرم آدم هم در تنهایی آدم تر است. آدم در تنهایی دلیلی برای دروغ گفتن ندارد.
♦ وقتی به منافع جمعی فکر میکنیم ما ناچار از آن خلوص خودمان جدا میشویم و ناچاریم که مقداری هم به منافع دیگران فکر کنیم. آدم از وقتی که موجود اجتماعی میشود خیلی چیزها را به دست میآورد ، ولی خیلی چیزها را هم از دست میدهد. مثل همان درخت که دیگر در جنگل یک درخت نیست. آدم هم در جمع آدم است ، ولی آدمی که به منافع جمع فکر میکند.
عباس کیارستمی از فیلمسازان برخاسته از دهه پنجاه شمسی است که در دهه شصت به اوج شکوفایی خود میرسد. با ساخت آثاری چون « خانه دوست کجاست»، «مشق شب» و… مسیری تازه در فیلمسازی ایران خلق میکند. او تنها کارگردان ایرانی است که موفق شده برای ساخت فیلم «طعم گیلاس» نخل طلای جشنواره کن را از آن خود کند. او در سال 1385 در سن 75 سالگی از دنیا رفت و سینمای ایران را دغدار کرد.
عکسهای پیوست به این گزارش متعلق است به محمد مهدی دلخواسته.