مسعود کیمیایی با «خط قرمز» ستاره نوظهوری را به سینمای ایران معرفی کرد، ستاره‌ای با نام فریماه فرجامی که در دهه شصت و هفتاد شاه نقش هایی چون «مونس»، «ماه منیر»، «فروغ الزمان» ،«آفاق» را از خود در سینمای ایران به یادگار گذاشت.
روز شنبه دهم اردیبهشت 1401 از تصویر «فریماه فرجامی» در فیلم « لامینور» داریوش مهرجویی رونمایی شد. او در این فیلم نقشی کوتاه و حضوری افتخاری دارد، اما همین نقش کوتاه بازگشت دوباره ستاره بلامنازع دهه 60 سینمای ایران به پرده سینماهاست. ستاره‌ای که خیلی زودتر از آنچه که باید درخشش در آسمان سینمای ایران تمام شد و پا به دوران بازنشکستگی گذاشت.
فرجامی از کشفیات مسعود کیمیایی است. هرچند او قبل از «خط قرمز» در فیلمی با نام «گفت هرسه نفرشان» بازی کرده بود، اما با بازی در فیلم «کیمیایی» بود که به جامعه سینمایی معرفی شد. فرجامی در 29 سالگی جلوی دوربین این کارگردان رفت و ستاره شد. او چهار سال بعد در دومین همکاری پیاپی‌اش با کیمیایی در نقش دختری معتاد به نام «سوسن» بازی کرد و دوباره نظرها را به سمت خود جلب کرد. فرجامی در همان سال نقشی کوتاه هم در فیلم «اجاره نشین‌های» داریوش مهرجویی بازی کرد. او نقش «مهندس افجه‌ای» را در این فیلم داشت که از طرف «ناصر ترکه‌ای» برای خرید آپارتمان «عباس آقا سوپر گوشت» به او معرفی می‌شود.
این بازیگر بعد از همکاری با این دو غول سینمای ایران مسیرش را در عرصه بازیگری همواره کرد. او سپس در فیلمی از علیرضا داود نژاد با نام «بی پناه» به ایفای نقش پرداخت، تا سال 1367 که به اولین شاه نقش کارنامه کاری اش رسید و در فیلم «سرب» عهده دار نقش «مونس» شد. تراشیدن موهایش در این فیلم جز اتفاق‌های نادر آن سال‌های سینمای ایران بود که فرجامی آن را رقم زد.
او بعد از درخشش در فیلم «سرب» با علی حاتمی در فیلم «مادر» همکاری کرد. این دومین شاه‌نقش کارنامه فرجامی بود. او در فیلم مادر عهده دار نقش «ماه منیر» است و در فلاش بک ها هم نقش جوانی «مادر» را بازی می‌کرد. سکانس ماشین سواری همراه با غلامرضا از بهترین و ناب ترین لحظات بازی او در این فیلم است.
اما مهمترین اتفاق کارنامه «فرجامی» در سال 69 برایش افتاد .در حالیکه او وارد 38 سالگی شده بود واروژ کریم مسیحی یکی از بهترین و البته سخت ترین نقش های فیلم «پرده آخر» را به او داد. فرجامی در قامت «فروغ الزمان» تصویری مانا از خودش در این فیلم به یادگار می‌گذارد. درخشش او به قدری خیره کننده است که هیات داوران نهمین دوره جشنواره فجر چاره‌ای جز اهدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول را به او نداشتند.
نقش «آفاق» در فیلم ماندگار «نرگس» آخرین شاه نقش کارنامه فرجامی است. او در نقش آفاق بار دیگر توانایی خود را به رخ کشید. فرجامی در دهه هفتاد و بعد از ظهور ستاره‌هایی چون نیکی کریمی و در ادامه لیلا حاتمی و هدیه تهرانی ، آرام آرام از دایره انتخاب کارگردانان سرشناس خارج شد. او در این دهه به لحاظ کمی کارنامه خود را پربار کرد، اما به لحاظ کیفی به استثنای یکی دو فیلم از جمله« ساغر» به کارگردانی سیروس الوند درخشش خاصی نداشت. او در این سال ها به پیشنهادهای تلویزیونی هم پاسخ مثبت داد و در تعدادی سریال جلوی دوربین رفت که مهمترینشان«پهلوانان نمی‌میرند» حسن فتحی بود.
افول فرجامی از دهه هشتاد شروع شد. او پیش از رسیدن به 50 سالگی ، خود را به نوعی وارد دوران بازنشستگی کرد. او در اوایل دهه هشتاد نقش کوتاهی در فیلم « زهر عسل» بازی کرد و از دنیای بازیگری فاصله گرفت. در سال 88 و در برنامه «هفت» فریدون جیرانی سراغ این بازیگر رفت. تصویری که از او در قاب تلویزیون ثبت شد هیچ ربطی به آن تصویر پرصلابت ستاره دهه 60 و 70 نداشت. فریماه فرجامی حالا بعد از سال‌ها با نقشی کوتاه به سینما آماده است. تصویری که از او در فیلم «لامینور» می‌بیند سایه‌ای است از یک ستاره پرفروغ که خیلی زود افول کرد و خاموش شد.
