در سالی که صنعت سینما به خاطر کرونا از تب و تاب و رونق افتاده بود، اما از آنطرف حضور در شبکه نمایش خانگی برای هر بازیگری می‌توانست به توفیق اجباری تبدیل شود.
بازیگران در چنین شرایطی یا باید پیشنهادهای شبکه نمایش خانگی را قبول می‌کردند یا بازی در فیلم‌های سینمایی را بدون توجه به سرنوشت آنها در اکران. برای بسیاری بازیگران در این یکسال و شرایط پیچیده آن، شبکه خانگی بیشتر در اولویت قرار داشت و شاید هر یک با پیشنهادهای متعددی نسبت به سینما مواجه شدند.
اما سال گذشته دو سریال مهم از شبکه نمایش خانگی پخش شد که یک بازیگر زن در آنها حضور قابل توجهی داشت. سحر دولتشاهی که در سینما ریسک پذیرش انواع و اقسام نقش‌های متنوع را پذیرفته بود، این بار با دو سریال موفق و پرمخاطب «قورباغه» و «می‌خواهم زنده بمانم» در شبکه نمایش خانگی حضور یافت.
بازی در سریال هومن سیدی، کارگردانی که ظرافت و پیچیدگی‌های روابط انسانی در جامعه امروز را به خوبی می‌شناسد و حتی می‌تواند شخصیت‌هایی استثنایی را به نمایش گذارد، یک پیشنهاد وسوسه کننده دیگر برای این بازیگر بود. او در «قورباغه» نقش فرانک یک زن عمل گرا را بازی کرده که نوع رابطه او با رامین و رفتارهای برونگرایانه‌اش بیشتر از همه مورد توجه قرار می‌گیرد. دولتشاهی بدون آنکه درگیر اغراق شود نقش زنی با عشق سرکوب شده را به نمایش گذاشته که برای اثبات مجدد عشق خود به رامین، خطر و جسارت انجام هر کاری پیدا می‌کند. یک زن دلباخته که همچنان امیدوار است به عشق قدیمی خود خواهد رسید.
اما دولتشاهی در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» نقشی را پذیرفته بود که دقیقا نقطه مقابل نقشش در «قورباغه» قرار داشت. یک دختر مطیع و پرشور در دهه شصت که حالا باید برای نجات جان پدرش خود را در دل خطر قرار دهد. یک بازی حسی و زیر پوستی که برای این بازیگر توانمند با سختی و دشواری بیشتر همراه بود.
سحر دولتشاهی را برای بازی در این سریال می‌توان ستاره این روزهای شبکه خانگی دانست که با دو نقش کاملا متفاوت میزان جسارت و استعداد خود را بیشتر به چالش کشیده و در معرض توجه قرار داده است.
