لیلا حاتمی طی سال‌ها فعالیت در عرصه بازیگری ، در 4 سریال بازی کرده که سهم تلویزیون دو سریال«کیف انگلیسی»و«پریدخت» است و سهم شبکه‌خانگی هم سریال‌های«نهنگ آبی» و«شبکه مخفی زنان». به لحاظ موفقیت کفه ترازو به نفع آثار تلویزیونی‌اش سنگینی می‌کند و سریال‌های خانگی او نتوانسته موفقیتی را برایش به ارمغان بیاورد.
به گزارش فیلم‌نیوز، سال 97 اولین تجربه بازی لیلا حاتمی در شبکه خانگی رقم خورد اما «نهنگ آبی» فاقد کیفیت بود و این بازیگر سریال را نیمه تمام رها کرد. زمان گذشت و او سال پیش به پیشنهادی دیگر پاسخ داد و پذیرفت در سریال خانگی «شبکه مخفی زنان» بازی کند. با گذشت 14 قسمت از سریال اما اتفاقی که باید برای لیلا حاتمی رخ نداده ؛ بنظر می رسد مدیوم خانگی برای ستاره سینمای ایران خوش یمن نیست و او همچنان باید مترصد فرصتی دیگر باشد.
مورد اول| مختصات کاراکتر :
لیلا حاتمی در سریال «شبکه مخفی زنان» به کارگردانی افشین هاشمی نقش زنی به نام دلبر تاجرباشی را بازی می کند. او بانوی فرهیخته و تحصیلکرده است که زبان فرانسوی می داند و به کشورش بازگشته تا به عنوان مسول انتخاب اعضای کانون بانوان فعالیت کند. دلبر را می توان نماینده ای از زنان روشنفکر تاریخ معاصر دانست که تلاش کردند از قید و بندها رها شوند و موقعیت واقعی خود را در یک جامعه مردسالار بدست آوردند. دلبر در این راه با مردی به نام میرزا محمود زنبورکچی (سیامک انصاریان) که کارمند عالی‌رتبه اداره سجل احوال است، همکاری دارد. زبنورکچی به شکل پنهانی با چهار زن ازدواج کرده و حالا عاشق دلبر شده است. و این یعنی تضادی معنا دار میان واقعیت جامعه و آرمان زنانه .
مورد دوم |عملکرد بازیگر : افشین هاشمی همه شرایط برای درخشش لیلا حاتمی را فراهم کرده؛ چه افتتاحیه حضور او در سریال که با آب و تاب بود و چه موقعیت های بعدی که شخصیت را در کانون توجه قرار می دهد. بی انصافی است اگر بگوییم بازیگر قدر موقعیت را ندانسته اما اگر به کارنامه حاتمی رجوع کنیم می بینیم او نتوانسته انتظارها را به طور تمام و کمال برآورده سازد. در کارنامه حاتمی نقش های درخشانی وجود دارد که دلبر به گرد آن ها هم نمی رسد. مشکل کجاست؟ طراحی شخصیت یا عملکرد بازیگر؟ و یا اصلا کیفیت سریال؟ چه بسا اگر «شبکه مخفی زنان» داستانی عامه پسندتر می داشت و تا این اندازه بر عشق و هوش میرزا محمود تاکید نمی داشت، سریال بهتر می توانست مورد توجه طیف غالب مخاطبان قرار گیرد؛ به همین نسبت هم عملکرد بازیگر بیشتر به چشم می آمد. حاتمی در سینما بارها در جلد زنانی که به خاطر رفتار و سکنات بی پیرایه ، دل مردان را می لرزاند، رفته و موفق بوده است. شاید همین قیاس شخصیت دلبر با نمونه های پیشین باشد که حکم به ناکامی حاتمی در تجربه جدید می دهد. حاتمی در این سریال هم، آرام و شمرده حرف می زند، با طمانینه رفتار می کند، نوعی معصومیت زنانه دارد و … خب این ها همان ویژگی هایی است که بارها از او دیده ایم.
مورد سوم| در انتظار فرصت : حاتمی پیش از این تجربه، در سریال خانگی «نهنگ آبی» حضور یافته بود اما به خواست خود از پروژه کناره گیری کرد. او دلیل این ماجرا را شرح داد که مهم ترین آن، عدم وعده سازندگان به بازنویسی فیلمنامه برای قوام شخصیت آناهیتا بود. آن زمان تعبیر رسانه ها این بود که حاتمی تصمیمی درست گرفته است و اجازه نداده بر کارنامه اش خدشه بیفتد. او با چنین پیشینه ای به «شبکه مخفی زنان» رسید که شاید روی کاغذ شانس موفقیت برای این سریال قابل پیش بینی بوده. در عمل اما چنین نشده و اتفاقی که برای ستاره های دیگر در سریال های خاگی رقم خورد، رخ نداده است. چندی پیش خبری منتشر شد که حاتمی قرار است نقش اول سریال خانگی تهمینه میلانی را بازی کند. نمی دانیم این پروژه به سرانجام می رسد یا نه، اما نکته مهم تر به خود حاتمی و انتخابش برمی گردد. آیا او می تواند بهره ای درست از سریال های خانگی ببرد؟
مورد چهارم| موقعیت لیلا :
داریم درباره یک بازیگر حرف می زنیم که چند دهه است در سطح یک سینمای ایران می درخشد. حتی انتخاب های نه چندان خوب سال های اخیر و حضور در تیزرهای تبلیغاتی و رفتارهایی مثل صحبت با یخچال! نتوانسته حاتمی را از سطح یک بازیگری دور کند. به این ها بیفزایید شهرت جهانی او را که نمونه متاخرش در داوری جشنواره ونیز تجلی یافت. با این همه اما شبکه خانگی به کام حاتمی نبوده است. جالب آن که در کارنامه اش سریال های تلویزیونی «کیف انگلیسی» و «پریدخت» دیده می شود و بوضوح می توان به انتخاب درست و بازی خوب او در این آثار پی برد. پیش تر یک جمله برای حاتمی بکار بردیم که هنوز کارکردش را از دست نداده است: «او همچنان لیلا حاتمی است!»
