.
«دوستت دارم»، «دوستت دارم» این دو کلمه این روزها در کافه‌ها، پیاده روهای سوت و کور بیشتر از سایر واژه‌ها شنیده می‌شود.
اصلا کاری هم به این نداریم که سنت والنتاین کشیش معبدی در روم باستان ۱۴ فوریه سال ۲۶۹ میلادی به دلیل کمک به ازدواج زوج‌های مسیحی به قتل رسید؛ شاید هم مهم هم نباشد که اصلا داستان والنتاین حقیقت داشته یا افسانه است.
ما هم سپندارمذگان داریم که روزش هم نزدیک به همین ولنتاین خارجی‌هاست. ما هم لیلی داریم، هم مجنون؛ هم خسرو داریم و هم شیرین!
شاید بیش از اینکه دنبال بهانه باشیم باید دنبال اصل مطلب باشیم؛ اصلی که خیلی‌ها را به هم رسانده و خیلی‌ها را هم با چشمان اشکبار از یکدیگر دور کرده.
به بهانه روز عشق چه ایرانی باشیم چه اروپایی، چه آمریکایی و چه آفریقایی همدیگر را دوست داشته باشیم.
فارغ از جعبه‌های قرمز رنگ و خرس‌های بزرگی که این روزها به همدیگر می‌دهیم بیایم از عشق صیانت کنیم؛ از دوست داشتن حفاظت کنیم.
بیاییم با یکدیگر دیالوگ‌های که روی پرده نقره‌ای حس عشق را در ما زنده کردند، مرور کنیم. فارغ از اینکه این مناسبات قبول داشته باشیم یا نه؛ بیاییم این روزها کمی از عشق بگوییم.
