سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به پایان رسید و در این میان نکته ای که بیش از همه به چشم آمد درخشش تعداد زیادی از بازیگران مرد در این دوره از جشنواره بود. در ادامه مختصرا درباره درخشان ترین بازیگران مرد جشنواره خواهیم نوشت.
امیر جدیدی در «روز صفر»
سینمای ایران بعد از سال ها و شاید بعد از کاراکتر جمشید هاشم پور(آریا) در دهه ۶۰ به یک بازیگر اکشن به معنای واقعی رسیده است. استایل، لحن بازی، نوع نگاه و قدرت انتخاب امیر جدیدی در همین چند سال اخیر و مخصوصا با حضور درخشانش در فیلم «روز صفر» او را به یک جایگاه کاراکتر-بازیگر مطرح رسانده است. این مسیر رو به تکامل و البته جذاب و سینمایی، به زودی از امیر جدیدی یک ستاره دست نیافتنی در سینمای ایران خواهد ساخت.
پیمان معادی در «درخت گردو»
هیچ بازیگری را سراغ نداریم که چنین پیشرفتی را از نقطه شروع تا امروز تجربه کرده باشد. پیمان معادی در «درخت گردو» به دستاوردی در بازیگری رسیده است که نه تنها شکی در کسب سیمرغ باقی نگذاشت که احتمالا از نقش او در این فیلم به عنوان یکی از الگو های معاصر بازیگری در سالهای آینده یاد خواهد شد. معادی نشان داد که می شود پله پله حرکت کرد و به قله بازیگری رسید. او الان معتبرترین بازیگر بین المللی ایرانی هم محسوب می شود.
ساعد سهیلی در «روز صفر»
انتقادهایی که از سعید ملکان برای انتخاب و از ساعد سهیلی برای بازی در فیلم «روز صفر» می شود چندان بجا و درست نیست. تصور اشتباه از هیولایی که مخاطب از یک تروریست در حد عبدالمالک ریگی داشته است باعث می شود ارتباط باور پذیری نسبت به نقش ساعد سهیلی نداشته باشد. این درحالی است که ریگی واقعی پیش از ورود و تاسیس گروه تروریستی یک پسر جوان و لاغر اندام بوده که حتی گفته می شود شغلش فروش سی دی های کپی شده بوده است. با این پیش فرض و داشتن اطلاعات کامل از کاراکتر، اجرای درست و به اندازه ساعد سهیلی در این فیلم را میتوان مورد
تحسین قرار داد.
فرامرز قریبیان در «خروج»
بازی درخشان و تحسین شده در فیلمی نه چندان مورد قبول عموم یک اتفاق نادر است که فرامرز قریبیان با فیلم «خروج» تجربه کرده است. تنها نوع نگاه ها و شکل سیگار کشیدن استاد فرامرز قریبیان در این فیلم کافیست که به قدرت بازیگری او پی ببرید. تصویری کامل از یک قهرمان کهنسال و چیزی شبیه به الگوی کاراکتر بازیگری کلینت ایستوود در قرن 21. انگار واقعا این نمایشی برای خداحافظی از صحنه بوده است.
هادی حجازی فر در «آتابای»
همکاری‌های هادی حجازی فر با محمد حسین مهدویان از این بازیگر یک کاراکتر برونگرا و واکنشی در بازیگری ارائه داده بود. اما چیزی که امسال در فیلم «آتابای» دیدیم یک ایفای نقش کاملا متفاوت با لحنی ملایم و شاعرانه از سوی هادی حجازی فر بود که منتقدان در مواردی عنوان بهترین بازی کارنامه او را برای آتابای در نظر گرفتند. اجرایی درخشان از مرز باریک بین خشم و عشق، بدون هیچگونه اکت واکنشی و قابل لمس و با گویشی ترکی. «آتابای» یک فرصت طلایی برای هادی حجازی فر بود که توانایی اش در ایفای طیف گسترده تری از هنر بازیگری را معرفی و به رخ بکشد.
امیر آقایی در «شنای پروانه»
به نظر می رسد امیر آقایی با همان کلیپ یک دقیقه ای با گریمی مشابه وحید مرادی در فیلم «شنای پروانه» سیمرغش را رزرو کرده بود. کلیپی که پیش از جشنواره منتشر و دست به دست شد و خیلی زود به وایرال و ترند شبکه‌های اجتماعی رسید. اجرای درخشانی از امیر آقایی که بار دیگر ثابت کرد قدرت نفوذ و محدوده جذابیت حرفه بازیگری تا چه اندازه ای است. این سیمرغی بود که پیش از این ها باید به بازیگری چون امیر آقایی می رسید ولی اینبار او چاره ای جز جایزه گرفتن برای هیات داوران باقی نگذاشت.
جواد عزتی در «آتابای» و «شنای پروانه»
«جسارتا» واژه ای است که بعد از جشنواره سی و هشتم باید درباره جواد عزتی به کار برد. او که اکنون یکی از پرفروش ترین بازیگران سینمای ایران محسوب می شود جسورانه بعضا نقش هایی کوتاه چون فیلم شاعرانه «آتابای» را پذیرفت. نقشی که چنان با ظرافت و درخشان به اجرا گذاشته که هیچ آذری زبانی باور نمی کند که جواد عزتی اصالتا ترک نیست. و یا در فیلم مورد تحسین «شنای پروانه» به اجرایی دقیق از یک کاراکتر چند وجهی و پیچیده رسیده است که پختگی و کمال بازیگری‌اش را به رخ می کشد. فقط سوال مهم بعد از تماشای 5 فیلم او در جشنواره فجر این است؛ آیا جواد عزتی به طور کامل مسیرش را از سینمای کمدی جدا کرده؟
میرسعید مولویان در «تومان»
بازی میر سعید مولویان در فیلم «تومان» شاید از معدود کشف های جشنواره سی و هشتم به حساب می آید. از معدود شگفتی های این دوره بازیگری که سال ها در تئاتر مشق چنین فرصتی را کرده بوده و حالا در عجیب ترین فیلم جشنواره یعنی فیلم «تومان» به غریب ترین نقش آفرینی این دوره دست یافته است. در مورد این فیلم و این بازی تنها پیشنهاد می کنیم که دیدنشان را از دست ندهید.
سعید آقاخانی در «خون شد»
در ابتدا اعلام نام سعید آقاخانی در نقش اصلی فیلم «خون شد»، تازه ترین اثر مسعود کیمیایی واکنش‌های مثبتی به همراه نداشت. اکنون بعد از تماشای فیلم میتوان بازی او را جزو بهترین بازی های آثار بیست سال اخیر مسعود کیمیایی محسوب کرد. ادای بیانی دیالوگ های کیمیایی چالش اصلی هر بازیگر در تمام این سال‌ها بوده که سعید آقاخانی انگار همه این گویش و لحن و ادبیات را از بر کرده و به خود کاراکتر تبدیل شده است. این شاید بهترین بازی کارنامه بازیگری سعید آقاخانی هم باشد.
محسن شرف الدین
