در روزیکه مخاطبان از طریق تلویزیون شاهد تلخ‌ترین لحظات فوتبالی در جریان بازی پرسپولیس و تراکتور بودند، گزارشگر مرکز تبریز در مقابل میلیون‌ها مخاطب تلویزیونی به تمجید از سنگ‌پرانی تماشاگران پرداخت و محمد رضا احمدی هم در استودیو فوتبال برتر به دنبال منحرف کردن اذهان عمومی بود.
به گزارش فیلم‌نیوز، عصر روز پنجشنبه بیست و نهم اردیبهشت ،مخاطبان تلویزیون شاهد یکی از تاسف برانگیزترین بازی‌های لیگ برتر بودند. مسابقه‌ای که با سنگ پرانی و فخاشی تماشاگران حاضر در استادیوم «یادرگار امام تبریز» نیمه کاره باقی ماند. اما شبکه سه و گزارشگر مرکز تبریز با عملکرد پر حاشیه خود در طول این بازی عمق فاجعه را بیشتر کردند و یک روز سیاه را برای تلویزیون رقم زدند.
گزارشگر مرکز تبریز در طول گزارش و در صحنه‌‌های که تماشاگران شروع به سنگ پرانی و پرتاب بطری آب می‌کردند، بجای تقبیح حرکت آنها ، عنوان می‌کرد که این بازی همیشه با چنین جذابیت‌هایی همراه بوده است. اما فاجعه آمیزترین بخش گزارش او زمانی بود که در اواخر نیمه اول مهدی ترابی برای زدن یک کرنر از جناح چپ پشت توپ ایستاد. در همین لحظه سنگ پرانی‌ها به مهاجم پرسپولیس به اوج خود رسید. یکی از این سنگ ها در نهایت به پهلوی ترابی برخورد کرد که گزارشگر تبریز در واکنش به این اتفاق خندید و گفت : «چقدر هم خوب میزنند.»
در نیمه دوم و زمانی که عالیشاه برای ارسال کرنر رفت ، میزان سنگ پرانی‌ها بازهم به اوج رسید و داور مجبور شد بازی را به مدت 15 دقیقه متوقف کند در طول این مدت گزارشگر تبریزی بی‌توجه به مسائل رخ داده در استادیوم دائم عنوان می‌کرد که بهتر است بازی زودتر شروع شود و شخص دیگری به غیر از عالیشاه برای کرنر زدن برود.
این بازی در نهایت در دقیقه 72 با دستور داور متوقف شد. زمانی که دوربین وارد استودیو «فوتبال برتر» شد محمد رضا احمدی بدون هیچ مکثی امید عالیشاه کاپیتان پرسپولیس را مقصر اتفاقات معرفی کرد. بعد از این اظهار نظر غیرکارشناسانه ، شبکه‌های مجازی بلافاصله به احمدی واکنش نشان دادند. او که به شکل آنلاین واکنش‌ها را رصد می‌کرد، بعد از دقایقی از موضع خود عقب نشینی و شروع به توجیه حرف‌های اولیه خود کرد.
این اتفاقات در حالی روی آنتن زنده شبکه سه می افتاد که هیچ تذکری در طول گزارش به گزارشگر تبریزی داده نشد و در استودیو فوتبال برتر هم محمد رضا احمدی بدون هیچ نظارتی نظرات شخصی خود را ارائه می‌داد تا به این شکل یکی از سیاه ترین روزهای تلویزیون در شامگاه بیست و نهم اردیبهشت ماه رقم بخورد.
