ابوالفضل پورعرب سال 1376 درحالی نقش بزرگ را در «غریبانه» بازی کرد که به عنوان سوپراستار سینمای ایران شناخته میشد. در آن زمان مقابل هدیه تهرانی قرار گرفت که دومین تجربه بازیگریاش را بعد از «سلطان» از سر میگذراند. پورعرب از ابتدا تا انتهای این فیلم، رشد و پختگی این شخصیت را به تصویر میکشید.
به گزارش فیلمنیوز، «غریبانه» دومین فیلم کارنامه احمد امینی است. امینی پنج سال بعد از ساخت فیلم هنری «سایههای هجوم» تصمیم گرفت فیلم تجاری «غریبانه» را بسازد.
درباره نقش: «غریبانه» روی الگوی فیلمفارسیهای قدیمی سوار شده بود. ماجرای پسری فقیر و بیماری به اسم بزرگ که بر اثر یک تصادف، به دختری ثروتمند برمیخورد و برای تلافی کاری که کرده بود شرط او را برای ازدواجی صوری میپذیرفت. رابطه رفتهرفته پررنگ میشد تا اینکه عشقی میان آنها شکل میگرفت. بزرگ میدانست جایی در زندگی بهدخت ندارد و از طرفی بیماریاش آنقدر پیشرفت کرده بود که نمیتوانست به زندگی با او فکر کند. خودش را از زندگی بهدخت کنار کشید اما قبل از مرگ هر آنچه میتوانست برای حل مشکل مهاجرت او انجام داد.
ویژگی بازی: ابوالفضل پورعرب ابتدای فیلم در نقش جوانی سربههوا و عشق سرعت ظاهر میشد که نه چیزی از آدابومعاشرت میدانست و نه میتوانست ارتباط درستی با خانمها برقرار کند. با این حال به خاطر مرام و معرفت پای مشکلی که به وجود آورده بود میایستاد. از یک جایی به بعد وقتی احساساتش نسبت به بهدخت تغییر میکرد، رفتاری پختهتر از خودش نشان میداد و با عود کردن بیماری، بیحالی و خستگی را هم به این ویژگیها اضافه میکرد. درواقع ما از ابتدا تا انتهای فیلم، روند تغییرات این شخصیت را کاملا شاهد بودیم. پورعرب به عنوان ستاره سینمای آن سالها بهخوبی توانسته بود در این مسیر مخاطبان را با خودش همراه کند و در نقطه پایان این تراژدی، احساسات مخاطبانش را برانگیزد.