الناز شاکردوست این روزها با فیلم «بیبدن» به کارگردانی مرتضی علیزاده روی پرده سینماهاست. او در «بیبدن» نقشی اثرگذار ایفا کرده و بخش مهمی از موفقیت فیلم را رقم زده است. شاکردوست تا به حال با بازیگران مختلفی همراه شده اما موفقترین آثارش را در کنار هوتن شکیبا رقم زده است؛ بازیگری که این روزها به خاطر صداپیشگی «مهمانی» در مرکز توجههاست و همچنین فیلم «هفتاد سی» به کارگردانی بهرام افشاری را در نوبت اکران دارد.
به گزارش فیلمنیوز، الناز شاکردوست و هوتن شکیبا تا به حال سه همکاری مشترک باهم داشتهاند که هرسه آنها جزو آثار مهم کارنامهشان بوده است.
شبی که ماه کامل شد | نرگس آبیار | 1397
اولین همکاری الناز شاکردوست و هوتن شکیبا سال 97 در فیلم «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار شکل گرفت. شکیبا که تا پیش از این فیلم به خاطر بازی در نقش حبیب سریال «لیسانسهها» در مرکز توجهها قرار داشت، در این فیلم با گریمی کاملا متفاوت و لهجه و گویشی جدید، در قالب شخصیت عبدالحمید، برادر عبدالمالک ریگی، رهبر گروه جندالله به میدان آمد و بازی درخشانی کنار الناز شاکردوست به نمایش گذاشت. عبدالحمید در ابتدای فیلم مردی عاشقپیشه و شاعر بود و رفتهرفته خلقوخوی برادرش در او اثر میگذاشت و به قاتلی تبدیل میشد که روی معشوقش اسلحه میکشید. شاکردوست در این فیلم در نقش شخصیت واقعی فائزه منصوری، عروس خانواده ریگی ظاهر شد. دختری که دلباخته عبدالحمید ریگی میشد و بعد از یک دوره طولانی عشق و عاشقی با او ازدواج میکرد. او هیچ خبری از فعالیت گروه جندالله نداشت اما رفتهرفته نسبت به این خانواده شناخت پیدا میکرد. هرچه جلوتر میرفت متوجه میشد همسرش به او دروغ گفته و مدام از او فاصله میگرفت تا اینکه نهایتا توسط او به قتل میرسید. از ابتدا تا انتهای فیلم روند تغییر فائزه را از دختری شاداب و عاشق به زنی تنها و هراسان و رنج کشیده شاهد بودیم. مواجه شدن با قتل برادر، تلاش برای فرار، حبس شدن در خانه، جلوگیری از فراری دادنش توسط ایرانیها و نهایتا سکانس مرگ جزو جذابترین نکات نقشش بود. این همکاری مشترک به اتفاق بسیار مهمی در کارنامه هردو آنها منجر شد. سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد و زن در جشنواره سیوهفتم فیلم فجر به آنها رسید و مقدمهای شد برای همکاریهای بعدیشان.
تیتی | آیدا پناهنده | 1398
یکسال بعد از «شبی که ماه کامل شد»، الناز شاکردوست و هوتن شکیبا در فیلم «تیتی» مجددا همبازی شدند. اینبار نقشهایی در اختیارشان گذاشته شد که کوچکترین ارتباطی با همکاری قبلیشان نداشت. شاکردوست نقش تیتی، دختری ساده، مهربان و خیالپرداز را داشت که تمام فکرش کمک به بشریت و نجات بیماران و عشق و وفاداری به مردی دائمالخمر و قمارباز به نام امیرساسان بود؛ مردی که از یک طرف خواننده مجالس عروسی بود و از طرف دیگر قمارباز و دائمالخمر. تیتی برای عشق حتی از جانش هم میگذشت و امیرساسان برخلاف او برای رسیدن به اهدافش هرکاری میکرد، به راحتی زیر حرفش میزد و برای اینکه موضعش به خطر نیفتد، تیتی را خل و بیعقل و بیسواد معرفی میکرد. این شخصیت به لحاظ احساسی و انسانی درست در نقطه مقابل تیتی قرار میگرفت. شکیبا با گریم صورت و موها و زنجیر توی گردن و انگشترهایش کاملا توانسته بود به نقش مردی درحالوهوای امیرساسان نزدیک شود و تضادش با تیتی صاف و سادهدل کاملا به چشم میآمد. شاکردوست برای بازی در «تیتی» تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشن انجمن منتقدان گرفت.
ابلق | نرگس آبیار | 1399
سومین همکاری شاکردوست و شکیبا در «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار بود. شاکردوست در این فیلم نقش زنی ساده و با اخلاق به نام راحله را بازی میکرد؛ زنی ساده و تنها که نه به کسی کار دارد و آزارش به کسی میرسد اتفاقا سعی میکند به همه کمک کند. همسرش علی، جوانی لات و کفترباز بود؛ مردی که شخصیتش درست شکل نگرفته خیلی کوچکتر از سنش به نظر میرسید. خیلی زود ازدواج کرده و بلد نبود چطور باید با همسر و فرزندش رفتار کند. همهچیز برایش شوخی بود و تمام فکرش پیش کفتربازی. مسئولیت هیچ چیز را نمیپذیرفت و حتی حاضر نمیشد به نگرانیهای همسرش از زندگی در محلهای پست تن دهد. او مدام همسرش را کتک میزد و احساساتش را نادیده میگرفت. شکیبا اینبار هم با گریمی جدید، نقشی کاملا متفاوت با قبل ایفا کرد و شاکردوست هم بهخوبی توانسته بود در جایگاه زنی مظلوم و قربانی همیشگی نقشآفرینی کند. شاکردوست برای بازی در «ابلق» در جشنواره سیونهم فیلم فجر نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن شد.