سلطان یکی از مهمترین شخصیتهای سینمای مسعود کیمیایی بعد از انقلاب است. کیمیایی در این فیلم در دل یک عاشقانه جذاب، عملکرد دولت و سیاست شهردار وقت را به نقد کشید. عربنیا به عنوان قهرمان فیلم «سلطان» جایگاه ویژهای بین مخاطبان پیدا کرد.
به گزارش فیلمنیوز، فریبرز عربنیا اولین بار سال 1374 در فیلم «ضیافت» با کیمیایی همکاری کرده بود و یک سال بعد در «سلطان» برای دومین بار بود که همکاری با این کارگردان را تجربه میکرد.
درباره نقش: سلطان مردی است که صمیمیترین رفیقش را در روزهای منتهی به انقلاب از دست داده و تا اواسط دهه هفتاد هنوز نتوانسته با نبود او کنار بیاید. او تمام زندگیاش را وقف رسیدگی به پسر رفیقش کرده و با معرکهگیری و جیبزنی زندگی میگذراند. عاشق سینماست و از ساختوسازهای بیرویه و خراب کردن خانههای قدیمی دلش خون است. سلطان بعد از اینکه مدارک دختر سرایداری به نام مریم را در فرودگاه میدزدد متوجه میشود که زندگی مریم بدون این مدارک به خطر میافتد و آنها را پس میدهد اما در این بین به او علاقهمند میشود و به خاطر این عشق سر دوراهی قرار میگیرد. عصیان میکند و در نهایت دست به انتحار میزند.
ویژگی بازی: سلطان اتفاق مهمی در کارنامه عربنیا بود و باعث شد بیش از پیش بازیاش به چشم بیاید. خیلیها زخم روی صورت عربنیا و موتورسواری او را با فیلم «رضا موتوری» مقایسه کردند و بازیاش را ستودند. عربنیا شمایلی از مردی تنها و بیخانمان به نمایش گذاشت و احساسات عاشقی که حاضر است در راه عشقش خطر کند را به بهترین شکل به تصویر کشید. به طوری که سکانس گریه عربنیا روی موتور به عنوان یکی از عاشقانهترین سکانسهای سینمای دهه هفتاد در ذهنها ماندگار شد. عربنیا برای بازی در این نقش، سال 1376 به عنوان دومین بازیگر برتر سال به انتخاب نویسندگان و منتقدان سینمایی برگزیده شد.