در کارنامه مریلا زارعی فیلمهای مهم زیادی دیده میشود اما نقش فرزانه در فیلم «دختر» به کارگردانی رضا میرکریمی، به جهت تسلط زارعی روی گویش، باورپذیری نقش و عصیانگری پایان فیلم، اتفاق مهمی را رقم زده است.
به گزارش فیلمنیوز، شخصیتهای اکثر آثار رضا میرکریمی جزو ماندگارهای سینمای ایران هستند و در فیلم «دختر» هم میتوانیم از احمد و فرزانه به عنوان شخصیتهای ماندگار نام ببریم.
درباره نقش: دختری به اسم ستاره برای شرکت در یک دورهمی دوستانه دور از چشم پدرش سوار هواپیما میشود و به تهران میآید تا چند ساعت را کنار آنها بگذراند اما موقع برگشت، اعلام میشود هواپیما به خاطر شرایط جوی تاخیر دارد و دختر از ترس اینکه پدرش متوجه سفر او شود از حال میرود. مریلا زارعی در نقش فرزانه، عمه ستاره، یک جورهایی تصویر آینده او را پیش رویش میگذارد. زنی که در جوانی به خاطر سختگیریها و محدودیتهای خانواده، خیلی سریع ازدواج کرده و حالا برادرش را مسبب تمام بدبختیهایش میداند. فرزانه تلاش میکند هرطور شده مقابل برادرش بایستد و او را متوجه اشتباهات رفتارش کند تا مانع از این شود که زندگی ستاره هم مثل خودش به تباهی برسد.
ویژگی بازی: یکی از مهمترین نکات بازی مریلا زارعی در فیلم «دختر»، تسلط او روی لهجه است. فرزانه سالهاست در تهران زندگی میکند و به راحتی میتواند با تهرانیها بدون لهجه صحبت کند اما وقتی به خانواده خودش و مرد ماهیفروش میرسد، آبادانی حرف میزند. بارها در فیلمهای کارنامه زارعی، تسلطش را روی لهجههای مختلف شاهد بودهایم و اینبار هم بسیار درست و دقیق از پس آن برمیآید. او نقش زنی رنجکشیده را دارد که میخواهد هرطور شده وانمود کند خوشحال و سرحال است و زندگیاش هیچ مشکلی ندارد، اما از یک جایی به بعد وقتی متوجه میشود برادرش از مشکلاتش باخبر شده، عصیان میکند و خشمی را که سالهاست در دلش تلانبار شده، بیرون میریزد. زارعی بسیار قدرتمند از پس این تغییر خلقوخو برمیآید و کاری میکند که مخاطبان با تمام وجود، با دردهایش همراه شوند. درست است که نقش زارعی در فیلم «دختر» زیاد نیست و تازه بعد از یک ساعت وارد داستان میشود اما چنان تاثیری میگذارد که نمیشود این فیلم را بدون حضور او به خاطر آورد.
افتخارات: در سیوچهارمین جشنواره فیلم فجر، مریلا زارعی برای بازی در این فیلم نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.