«آبی روشن» به کارگردانی بابک خواجهپاشا یکی از فیلمهای قابل تأمل جشنواره چهلودوم فجر است. فیلمی با داستانی سرراست که از الگوی مرسوم آثار جادهای استفاده میکند تا شخصیتی موجه و معتمد را در طول یک مسیر با معنای جدیدی در زندگی روبهرو کند. انتخاب بازیگرها هوشمندانه صورت گرفته و از فضای سرسبز شمال در جهت تکمیل محتوا استفاده درستی شده است. نگاهی داریم به ابعاد مختلف این فیلم.
به گزارش فیلمنیوز، بابک خواجه پاشا سال گذشته با فیلم «در آغوش درخت» در جشنواره چهلویکم فیلم فجر حضور داشت؛ فیلمی لطیف درباره رابطه رنگ باخته اعضای یک خانواده که نهایتا به بحرانی عظیم میرسید. این فیلم در هشت رشته نامزد سیمرغ شد و نهایتا سیمرغ بهترین فیلم بخش نگاه نو و بهترین فیلمنامه را به دست آورد.
کارگردانی | بابک خواجهپاشا بعد از «در آغوش درخت» در فیلم «آبی روشن» هم بهخوبی از عناصر طبیعت برای انتقال معنا استفاده کرده است. معدن سنگ فیروزه، جاده، رودخانهای صعبالعبور و به طور کلی خطه سرسبز به عنوان بستر اصلی فیلم در نظر گرفته شده و علاوه بر جذابیت بصری، محتوای مدنظر کارگردان را تکمیل میکند. فیلم سرراست روایت میشود و پیچیدگی خاصی ندارد. خواجهپاشا روی الگوی فیلمهای جادهای پیش رفته و بخش مهمی از ماجراها در مسیری که دو شخصیت اصلی برای یافتن گمشده طی میکنند روایت میشود. در طول این مسیر، رفته رفته در معرض اطلاعاتی جدید قرار میگیرند و رازهایی برایشان فاش میشود. فیلم ریتمی قابل قبول دارد و در هیچ نقطهای مخاطب احساس خستگی نمیکند.
فیلمنامه | فیلمنامه «آبی روشن» توسط امیر ابیلی و داوود گنجوی نوشته شده. ابتدای داستان با شخصیت حاج یونس با بازی مهران احمدی آشنا میشویم. مردی معتمد که تلاش میکند در پروندههای مختلف قتل، رضایت خانواده مقتول را برای رهایی قاتل جلب کند و عازم مشهد است تا خادم امام رضا (ع) شود. ویژگیهای مثبت یونس به قدری زیاد است بیش از اندازه سفید و حتی اغراقشده به نظر میرسد اما در ادامه روی اشتباههای او هم تاکید میشود و به این دلیل هم شخصیتپردازی تا حدودی منطق پیدا میکند. با این حال شاید اگر یونس باورپذیرتر ساخته میشد، ارتباط بهتری با مخاطب شکل میگرفت. در ادامه با ورود شخصیتهای جدید و مشکلاتی که از سر میگذرانند داستان رنگوبوی بهتری پیدا میکند و موفق میشود با گرههای مختلف، مخاطب را تا پایان با خودش همراه کند. خردهروایتها کاملا هدفمند انتخاب شدهاند و ضمن همراهی با موضوع اصلی، معنای مدنظر کارگردان را تکمیل میکنند.
بازیها | مهران احمدی، بازیگر نقش یونس است که زندگی و موقعیتش در فیلم به چالش کشیده میشود. احمدی بازیگر پرکاری است و تا به حال بارها او را در نقشهای مختلف دیدهایم. شاید اگر شخصیتپردازی یونس دقیقتر انجام شده بود، به طبع شاهد بازی بهتری از او بودیم. سارا حاتمی و مرتضی امینیتبار که اولینبار بازی هردوشان را در سریال «زخم کاری» به کارگردانی محمدحسین مهدویان دیده بودیم، در این فیلم مجددا همبازی شدهاند. سارا حاتمی نقش دختر جوانی را ایفا کرده که شوهرش بعد از عقد فراری شده و حالا برای یافتن او با یونس همراه میشود. حاتمی سال گذشته برای بازی در فیلم «کت چرمی» برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد و امسال هم در این فیلم توانسته بخوبی احساسات این دختر را منتقل کند. مرتضی امینیتبار که بازیاش در فصل دوم «زخم کاری: بازگشت» با انتقادهایی روبهرو شد، اینجا در قالبی جدید، نقش یک سرباز وظیفه را بازی کرده که در مسیر داستان بدبیاری میآورد و به استیصال میرسد. او عجز و ناتوانی این سرباز را دقیق به تصویر کشیده و بازی بسیار متفاوتی از خودش به جا گذاشته است. یکی از برگ برندههای فیلم، بازی مهران غفوریان در نقش ایوب است؛ مردی تنها که روزگاری به خاطر قمار زندگیاش را از دست داده و حالا روی بازگشت به خانه را ندارد. او در انتقال احساسات این شخصیت موفق عمل میکند و تصویری متفاوت از خود به جا میگذارد.
«آبی روشن» به کارگردانی بابک خواجهپاشا و تهیهکنندگی سیدمحمدحسین میری براساس فیلمنامه امیر ابیلی و داوود گنجوی ساخته شده و محصول مشترک سازمان هنری رسانهای اوج و بنیاد سینمایی فارابی است.