فریدون جیرانی بعد از تماشای دو فیلم «فسیل» و «هتل»، در دفاع از آنها اعلام کرده که فروش بالای آنها در گیشه سینما جای تأمل دارد و قطعا تحلیل آنها ما را متوجه شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعهای میکند که در حال حاضر در آن به سر میبریم. او تاکید کرده که هردو این فیلمها همدلی و همراهی مخاطبان را برانگیخته است و نشان از این دارد که مخاطبان برای فراموشی اضطرابهای اقتصادی و اجتماعی به جایی پناه بردهاند که فقط دو ساعت آنها را از این اضطرابها دور کند .
به گزارش فیلمنیوز، فریدون جیرانی، کارگردان مطرح سینما، در دفاع از دو فیلم کمدی پرفروش این روزها یعنی «فسیل» و «هتل»، یادداشتی نوشته و آن را در اختیار خبرگزاری ایسنا قرار داده است.
جیرانی درباره مواجهه با فیلم «هتل» در سالن سینما نوشته: «یک هفته پیش بود که رفتم سینما ملت برای دیدن فیلم «هتل». ساعتی را انتخاب کردم که سالن سینما خلوتتر باشد. تصور میکردم آن ساعت خلوتتر است و راحتتر میشود فیلم را دید. اما در سانس یک و سی دقیقه بعدازظهر هم سالن سینما پر و دور از انتظار من بود، آن هم برای فیلمی که مدت زیادی از اکران آن گذشته بود. اما بودن در این سالن پر و همراهی و همدلی مخاطب با فیلم برایم جالب بود.»
او از اشتیاق و هیجان مخاطبان هنگام تماشای این فیلم صحبت به میان آورده و توضیح داده: «از همان لحظات نخستین فیلم این همراهی با خندیدن و دست زدن شروع شد و ادامه پیدا کرد تا پایان نمایش که فکر میکنم تماشاگر به یک همدلی با فیلم رسیده بود و راضی سالن سینما را ترک میکرد. این راضی بودن را در فضای داخل و خارج از سالن میشد حس کرد. فکر نمیکنم در نوشتن همراهی و همدلی اشتباه کرده باشم. فیلمی که زمان نگارش این متن تا کنون ۲۲۰ میلیارد (تومان) فروخته و بالای پنج میلیون بیننده داشته، نمیتوانسته بدون همراهی و همدلی تماشاگر به این میزان فروش و بیننده رسیده باشد.»
جیرانی درباره همراهی و همدلی مردم با فیلم «فسیل» هم نوشته است: «درباره فیلم «فسیل» هم که بالای ۳۰۰ میلیارد (تومان) و بیش از هفت میلیون بیننده بالاتر از «هتل» ایستاده همین همدلی و همراهی وجود داشته است»
این کارگردان در بخشی از یادداشتی که درباره دو فیلم «فسیل» و «هتل» نوشته، تاکید کرده: «فیلم «فسیل» تنه میزند به گونه کمدی سیاسی، اجتماعی و «هتل» یک کمدی رمانتیک است. کمدی سیاسی، اجتماعی که لحن انتقادی به شرایط داشته باشد در سینمای ایران پس از انقلاب کم ساخته شده است که هنوز «اجاره نشینها» در صدر آن قرار دارد. البته من «مطرب» را هم با همه ممیزیهایی که به فیلم اعمال شد به عنوان یک کمدی سیاسی، اجتماعی دوست دارم. اما کمدی رمانتیک در سینمای امروز گونه پرخطری است چرا که شوخی میکند با روابط زناشویی و روابط عاشقانه قبل ازدواج و کاراکتر محوری و مرکزی این کمدیها زنان هستند، به همین دلیل کسی که شرایط سیاسی، اجتماعی و ممیزی این سالها را بداند میتواند متوجه شود که ساختن این نوع کمدیها خیلی دشوار است. البته ممیزان در دادن پروانه نمایش به چنین فیلمهایی همیشه به این دلخوش بودند که این چالشها در داخل طبقه متوسطه مدرن میگذرد و خانوادههای سنتی از این چالشها به دور هستند.»
جیرانی نهایتا تاکید کرده که باید با این فیلمها مهربانانهتر برخورد کنیم: «در این مقاله تاکید میکنم با فیلمی که توانسته بالای پنج میلیون بیننده داشته باشد باید مهربانانه برخورد کنیم و تحلیلگرانه به این موضوع نگاه کنیم که دلیل این میزان بیننده چیست؟ قطعا تحلیل فیلمهای پرفروش ما را متوجه شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعهای میکند که در حال حاضر در آن به سر میبریم. فروش این دو فیلم جای تامل دارد. اما باید بدانیم فروش این دو فیلم به معنای رونق سینمای ایران و جامعه با نشاط امروز نیست که از آن حرف میزنند. شاید برعکس اگر تحلیل و تأمل کنیم برعکس متوجه جامعه مضطربی بشویم که برای فراموشی اضطرابهای اقتصادی و اجتماعی به جایی پناه برده است که فقط دو ساعت او را از این اضطرابها دور کند.»