پس از کوچ کارگردانهای مختلف از تلویزیون به شبکه نمایش خانگی و خالی شدن کنداکتور شبکههای مختلف از سریالهای قابلقبول، مدتی است مدیران تلویزیون تصمیم دارند به شیوههای مختلف بعضی از آنها را بازگردانند. بازگرداندن منوچهر هادی به تلویزیون برای ساخت سریال کمدی «ماه عسل» هم یکی از همین اقدامات است. نکته مهم اینجاست که هادی بعد از ساخت چند سریال در شبکه نمایش خانگی، درحالی به تلویزیون برگشته که تمام کوپنهایش را سوزانده و آخرین فعالیتهایش نه تنها موفقیتی در پی نداشته که از سوی بازیگران و عوامل آن هم با انتقاد روبهرو شده است.
به گزارش فیلمنیوز، منوچهر هادی این روزها درحال ساخت یک سریال کمدی با نام «ماه عسل» برای تلویزیون است. این سریال به تهیهکنندگی مرتضی رزاق کریمی، روزهای پایانی تولید را میگذراند. اکبر عبدی، قدرت الله ایزدی، یوسف تیموری، یوسف صیادی، امیر کاظمی مریم مؤمن، الهام حمیدی و… بازیگران این سریال هستند.
منوچهر هادی بعد از ساخت سه سریال «خداحافظ بچه»، «خوب، بد، زشت»، و «دلدادگان» در تلویزیون با سابقه ساخت چند فیلم سینمایی، به شبکه نمایش خانگی رفت و سریالهای «عاشقانه»، «دل»، «گیسو»، «نیسان آبی» و «نیوکمپ» را کارگردانی کرد.
شاید بتوان گفت از میان سریالهایی که هادی برای شبکه نمایش خانگی ساخت، فقط همان اولین سریالش «عاشقانه» اثری موفق و پرمخاطب بود. تجربههای بعدی او در این عرصه، آثاری بودند که با انتقادهای زیادی روبهرو شدند و حتی عوامل این سریالها را هم راضی نکردند.
منوچهر هادی بعد از سریال به نسبت قابلقبول «عاشقانه»، سال 1399 سراغ ساخت سریال «دل» رفت؛ اثری عاشقانه که هم به واسطه انتخاب بازیگران و هم ریتم کندی که داشت، از همان ابتدا با انتقادهایی روبهرو بود و در نقطه پایان اعتراضها درباره آن به اوج رسید.. بسیاری از مخاطبان نوشتند که کارگردان به آنها توهین کرده است. بعد هم که شوخیها و جوکهای زیادی دربارهاش ساختند. بعد از پخش قسمت آخر، سعید راد اعلام کرد که از بازی در این سریال پشیمان است. او گفته بود حتی یکبار هم این سریال را ندیده. او تاکید کرده بود: «اینها زود میخواستند بگیرند و تمام کنند و ۲۰ قسمت را بکنند ۳۰ قسمت، ۳۰ قسمت را بکنند ۴۰ قسمت و اگر یک مقدار جا داشت میکردند ۵۰ قسمت، چون مردم برایشان مهم نیستند. اینها دارند بیزینس میکنند.» به طور کلی اکثر مخاطبان نسبت به آب بستن به سریال گلایه داشتند.
بعد از «دل»، هادی سراغ ساخت فصل دوم «عاشقانه» رفت و از آنجایی که مهناز افشار به عنوان بازیگر نقش گیسو، از ایران مهاجرت کرده بود تصمیم گرفت هانیه توسلی را به جای او انتخاب کند. «گیسو» اثری به مراتب ضعیفتر از «دل» بود. از همان قسمتهای اول با انتقادهای زیادی رو به رو شد. کم بودن و تکراری بودن اتفاقهای هر قسمت و کش آمدن بیش از حد داستان، بیشترین انتقادها را به همراه داشت. برخی نوشته بودند هرچی سریال جلو میرود باز هم نمیدانند باید منتظر چه ماجرایی باشند. از یک جایی به بعد اعتراضها به سمت باورناپذیر بودن اتفاقها رفت و همچنین خیلیها به این مسئله معترض شدند که ضعف فیلمنامه و تصنعی بودن دیالوگ برخی شخصیتها باعث شده اصلا نتوانند سریال را تحمل کنند. بعد هم که ماجرای اختلاف میان منوچهر هادی و هومن کبیری، تهیه کننده سریال پیش آمد. هومن کبیری، تهیهکننده «گیسو»، منوچهر هادی را کارگردانی تجاریساز معرفی کرد و از کیفیت پایین این سریال گلایه کرد. بعد هم درباره ساخته شدن فصلهای بعدی این سریال گفت: «آنچه کاملا مشخص است به دلیل اینکه بازیگران اصلی هومن سیدی و محمدرضا گلزار که فصل اول «گیسو» هم با ضمانت من قبول به حضور کردند حاضر به ادامه همکاری با جناب هادی نیستند و پلتفرم هم نظر مساعدی به همکاری دوباره با ایشان ندارد.»
با وجود این، منوچهر هادی بعد از «گیسو» دست به کار تولید سریال کمدی «نیسان آبی» زد؛ سریالی با بازی مهران غفوریان، حسین یاری، بهناز جعفری، یکتا ناصر و با حضور جمشید هاشمپور که شاید چند گامی نسبت به «دل» و «گیسو» رو به جلو بود اما آن هم نتوانست اقبالی میان مخاطبان به دست آورد. به همین دلیل هم هادی از ساخت فصل دوم این سریال کنار گذاشته شد.
بعد از آن سراغ ساخت سریال کمدی دیگری به نام «نیوکمپ» رفت؛ سریالی که سوژه جذابی داشت و میشد به اثری موفق در شبکه نمایش خانگی تبدیل شود اما به قدری ضعیف ساخته شد که خیلی زود مخاطبانش را از دست داد. خیلیها نیوکمپ را یک سریال کمدی بسیار ضعیف و توهین به شعور مخاطب دانستند و از ضعف فیلمنامه، نادیده انگاشتن شعور مخاطبان و نامشخص بودن هدف کارگردان گلایه کردند.
حالا منوچهر هادی با این کارنامه در سریالسازی برای شبکه نمایش خانگی، دوباره تلویزیون برگشته است تا یک اثر کمدی بسازد. اولین سوال اینجاست که آیا مدیران تلویزیون، سریالهای پلتفرمها را دنبال نمیکنند و در جریان ضعف آثار یک کارگردان نیستند؟ یا صرفا بازگشت یک کارگردان پرکار برایشان اهمیت دارد و به کیفیت کارش توجهی ندارند؟