الهام کردا که این روزها دو فیلم را روی پرده سینماها دارد درباره بازی خود در «آندرانیک» که در سینماهای هنر و تجربه در حال اکران است به سایت هنروتجربه گفت: ««آندرانیک» قبلا به صورت نمایشنامه نوشته و اجرا شده بود و اتفاقا اجرای خوبی هم از این نمایشنامه در آن سالها شد. من هم آن اجرا را دیده بودم اما قطعا به عنوان بازیگر دلم نمیخواست نمایشنامه و آن اجرا تکرار شود. «آندرانیک» باید فیلمنامه میشد با مشخصات فیلمنامه و از روز اول هم در جلسات و دورخوانیها همه به این موضوع اعتقاد داشتیم که هرچه کمتر به تئاتر شبیه شود. حالا اتفاقی که در خروجی کار میبینیم اگر فضای تئاتری را تداعی میکند شاید به دلیل پیشینه ما سه بازیگر یا دیالوگها و مونولوگهای طولانی و قابهای ثابت است و چیزهای دیگر اما همه اینها میتوانند در یک اثر سینمایی هم باشند و اتفاقا درست هم کار کنند.»
او درباره باورپذیر شدن نقشهایی که در آن ایفای نقش میکند توضیح داد: «بازیگر باید بداند کی، کجا و در چه موقعیتی چه کار باید کند. او میتواند به دانش و هوش و غریزهاش اطمینان کند. همینها به او میگویند که در هر جایی و در هر نقشی چگونه باشد و چقدر باشد ولی نکته مهم این است که خیلی خیلی فرق میکند کارگردانی بتواند بازیگر را خوب هدایت کند یا نه، اینکه چقدر از ظرفیتهای بازیگریاش استفاده کند و چقدر او را در جای درستی قرار بدهد،خیلی اهمیت دارد. خب با این تعریف شما، من تا به حال خیلی خوششانس بودهام که کارگردانهایم میدانستند چه جور نقشهایی را به من بسپارند. راستش فکر میکنم من الهام کردا هستم با این خصوصیات: یک صدایی دارم و یک قیافهای و یک انرژی. قرار نیست با ادا و اصولهای غیرقابل باور، آدم متفاوتی باشم.»
کردا همچنین درباره میزان حضورش در فضای مجازی توضیح میدهد: «در همه جای دنیا اینطور شده که فضای مجازی بخشی از هویت تو شده است یعنی تو با آنچه که از خودت نشان میدهی و تصویری که فضای مجازی از تو نشان میدهد، میتوانی هویت خودت را بسازی. صادقانه نیست اگر بگویم فضای مجازی برایم مهم نیست. فکر میکنم برای هرکسی مهم است اما اینکه چقدر در آن فعال هستی و چقدر برایت مهم است، بخشی از ماجراست که همیشه فکر میکنم باید درباره آن حرف زد ،چون همه زندگی تو نیست و تو همه وجودت را از آن نمیگیری بلکه تنها بخشی است که میتوان حرفهایی را برای جمعیت بیشتری بزنی یا بلندتر حرف بزنی.»