اگر به فیلم‌های کمدی سینمای ایران نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم بخش مهمی از آنها در کشورهای مختلف ساخته شده‌اند. در اکثر موارد، علت انتخاب لوکیشن کشورهای خارجی به سوژه اصلی فیلم ارتباط دارد اما در باقی موارد به مسائلی مثل خط‌قرمزها، درخواست اسپانسر و … برمی‌گردد. به بهانه اکران فیلم «خط استوا» مروری داریم بر آثار کمدی که در چند کشور بخصوص ساخته شده‌اند.
به گزارش فیلم‌نیوز، ارمنستان، ترکیه، برزیل، تایلند، مالزی و اندونزی، جزو کشورهایی هستند که آثار کمدی مختلفی در آنها تولید شده است؛ در برخی بیشتر و در برخی دیگر کمتر.
♦ ارمنستان | روز فرشته، خیابان‌های آرام و مصادره
ماجرای فیلم «روز فرشته» به کارگردانی بهروز افخمی در یک ناکجا آباد اتفاق می‌افتد، به‌خاطر همین گروه تولید تصمیم گرفتند ارمنستان را به دلیل مرقوم به‌صرفه بودن تولید فیلم در این کشور انتخاب کنند. البته آنطور که شنیده می‌شود وزارت وقت ارشاد به شرط تولید فیلم در خارج از کشور به فیلمنامه «روز فرشته» مجوز ساخت داده است؛ اتفاقی که بعدها برای «خیابان‌های آرام» هم افتاد. بعد از اتفاق‌های سال 88 ، کمال تبریزی تصمیم گرفت در واکنش به اوضاع سیاسی ایران در آن سال و اتفاقات رخداده فیلمی کمدی بسازد. اما سازمان سینمایی صدور پروانه ساخت را به تولید فیلم در خارج از کشور منوط کرد. به همین دلیل کشور ارمنستان برای این کار انتخاب شد. فیلم «مصادره» به کارگردانی مهران احمدی هم در سال 1396 در ارمنستان ساخته شد. به این دلیل که بخشی از ماجرای فیلم در آمریکا می‌گذرد و قاعدتا فیلم باید در این کشور جلوی دوربین می‌رفت، اما به‌خاطر مشکلات فراوان برای گرفتن ویزای آمریکا و همچنین بالا بودن هزینه‌های تولید، ارمنستان برای فیلمبرداری انتخاب شد و صحنه‌های مربوط به آمریکا در این کشور بازسازی شد. این اواخر بخش‌هایی از فیلم «سگ‌بند» هم در ارمنستان ضبط شده. ماجرا درباره مردی کشتی‌گیر است که برای پولدار شدن تصمیم می‌گیرد به خارج از کشور برود و آنها هم ارمنستان را برای این منظور انتخاب می‌کنند.
♦ ترکیه | آدم برفی، مارموز، مطرب
سال 1373 داوود میرباقری فیلم «آدم‌برفی» را در استانبول ساخت. انتخاب مکان جغرافیایی کاملا منطبق بر ماجرای فیلم است و به مشکلات و معضلات مهاجرین ایرانی برای گرفتن اقامت آمریکا در دوره‌ای که در ترکیه حضور دارند تکیه دارد. اما فقط نماهای خارجی در این کشور فیلمبرداری شده و کلیه نماهای داخلی در ایران و با بازسازی هتلی که داستان در آن می‌گذرد، جلوی دوربین رفته است. سال 1396 کمال تبریزی فیلم «مارموز» را در ترکیه ساخت. تبریزی برای اینکه علاوه بر مسئولان ایرانی، اپوزیسیون خارج از کشور را هم مورد انتقاد قرار دهد، قهرمان فیلمش را راهی ترکیه کرد تا ماهیت آدم‌های شاغل در شبکه‌های ماهواره‌ای و… را برملا کند. درباره فیلم «مطرب» به کارگردانی مصطفی کیایی هم، فیلمبرداری در استانبول، به دلیل اقتضای داستان صورت گرفته. خواننده کاباره‌های پیش از انقلاب در آرزوی برگزاری کنسرت می‌ماند تا اینکه دخترش تصمیم می‌گیرد هرطور شده برای هفته فرهنگی ایران در شهر استانبول برنامه‌ای برای پدرش تدارک ببیند.
♦ برزیل | من سالوادر نیستم و تگزاس
یک آژانس مسافرتی برای تبلیغ تورهای برزیل برای ساخت فیلم «من سالوادر نیستم» به کارگردانی منوچهر هادی برنامه‌ریزی کرده بود. داستان از این قرار بود که یک مرد مذهبی با اعتقادات خاص خود در سفری ناخواسته به برزیل با ماجراهای عجیبی روبه‌رو می‌شود و این تضادها موقعیت‌های کمدی فیلم را می‌سازد. سال 1396 هم مسعود اطیابی برای ساخت فیلم «تگزاس» مجبور می‌شود لوکیشنی خارج از کشور انتخاب کند. از آنجایی که بخش زیادی از داستان فیلم در خیابان روایت می‌شد نمی‌توانست آن را در ایران بگیرد. فیلمنامه‌نویس با اتفاقات کشور برزیل هم شوخی کرده و طبیعی بوده که در آن کشور تولید شود. نکته دیگر اینکه استفاده از بازیگران خارجی، بدون حجاب، در کشور ما ممنوع است و این هم مسئله دیگری است که اطیابی به خاطر آن فیلمش را در خارج ساخته.
♦ تایلند | خانم یایا ، چهار انگشت و سگ بند
عبدالرضا کاهانی فیلم «خانم یایا» را در تایلند ساخت. فیلم عملکرد توریست‌های ایرانی را در تایلند به نقد می‌کشد و روی رفتار دو شخصیتی تکیه کرده که به خاطر ترس از انگ چسبیدن روی پیشانی‌شان، با وجود موقعیت‌های زیادی که برای خوشگذرانی دارند، از در هتل بیرون نمی‌روند. این فیلم آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفت و برخی منتقدان معتقد بودند کاهانی نتوانسته است محتوای جذابی که در ذهن داشته به طور کامل در داستان پیاده کند. حامد محمدی برای ساخت فیلم «چهار انگشت» با گروهش به تایلند سفر کرد. محور اصلی داستان، قرار گرفتن شخصیت‌های مذهبی در موقعیتی متضاد است. ماجرا از این قرار است که مردی مذهبی به همراه همراهش عازم سفر حج می‌شود اما پنهانی به جای عربستان به کامبوج سفر می‌کند تا زنی که مدت‌هاست می‌شناسد را ملاقات کند اما زن به تایلند سفر کرده و آنها هم مجبور می‌شوند به آنجا سفر کنند. فیلم «سگ بند» هم از جمله کمدی‌هایی است که بخش‌هایی از آن در کشور تایلند جلوی دوربین رفته است.
♦ مالزی | مرد آفتابی
سال 1374 همایون اسعدیان فیلم «مرد آفتابی» را در مالزی ساخت. در آن سال‌ها تب مهاجرت به ژاپن برای کسب درآمد بین جوان‌های ایرانی تند بود و ماجرای فیلم هم به همین مسئله اشاره داشت. داستان در ژاپن می‌گذرد اما برای اینکه هززینه‌های فیلم کمتر دربیاید، فیلمبرداری در مالزی انجام شده. با این حال به مخاطب اعلام می‌شود که آنها در کشور ژاپن حضور دارند.
♦ اندونزی | خط استوا
چند روزی است فیلم «خط استوا» به کارگردانی اصغر نعیمی اکران شده. بخش‌هایی از این فیلم در اندونزی فیلمبرداری شده و این انتخاب کاملا با فضای فیلم مرتبط است. در این فیلم فرهاد اصلانی و سیامک انصاری، نقش رئیس و نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال را بازی می‌کنند که قبل از اجلاس afc که در کوالالامپور برگزار می شود، سفری غیررسمی به اندونزی دارند تا با زیدان که همراه خانواده برای استراحت به بالی رفته قراردادی محرمانه امضا کنند؛ اما کودتا در اندونزی همه چیز را به هم می‌ریزد.
خط استوا هم در تایلند فیلمبرداری شده نه اندونزی من خودم در پشت صحنه فیلم بودم