فرنوش ارس خانی: از سال ۸۱ که مانی حقیقی اولین فیلم خود «آبادان» را ساخت تا آخرین فیلم اکران شده‌اش«خوک»، همواره به عنوان یکی از غیرمتعارف‌ترین فیلمسازان ایرانی شناخته می‌شود. حقیقی، فیلمسازی خلاق و غیرقابل پیش بینی است که با کشف زبان مستقل و خلق سینمایی غریب و خود ساخته، تحولی شگرفت بر سینمای دو دهه اخیر گذاشت و توانست با ساخت «کنعان» و «اژدها وارد می‌شود»، تاثیری عمیق بر روان مخاطبانش بگذارد. مانی حقیقی اواخر زمستان ۹۹، «تفریق» را به تهیه کنندگی مجید مطلبی و با بازی ترانه علیدوستی و نوید محمدزاده جلوی دوربین برد. این فیلم اکنون در حال طی کردن مراحل فنی است و به زودی آماده نمایش می‌شود.
ترانه علیدوستی / کنعان
«کنعان» ملودرامی خوش ساخت و تاثیرگذار در سینمای ایران است که در کارنامه مانی حقیقی جایگاه یگانه و متفاوتی دارد. فیلمی که قابل قیاس با سینمای نامعمول مانی حقیقی نیست و شخصیت‌پردازی بر اساس الگوهای روز جامعه شکل گرفته است. پایه اصلی وقایع، شخصیت مینا با بازی ترانه علیدوستی است. علیدوستی، با ارائه یک بازی دقیق، روان و یکدست، توفیق یافت چهره‌ای متفاوت از یک زن مدرن و تحصیلکرده را در «کنعان» به نمایش بگذارد. زنی با روح ناآرام، دلهره‌های گنگ و خشم‌های بی دلیل که دچار تردید و احساس پوچی در زندگی مشترک شده و در آستانه جدایی از همسرش قرار دارد. لحن و اکت‌های سریع علیدوستی، از ویژگی‌های بارز نقش آفرینی او در نمایش وضعیت آشفته و سردرگم این شخصیت است.
محمدرضا فروتن / کنعان
محمدرضا فروتن در «کنعان»، از شمایل تثبیت شده خود در سینما فاصله گرفت و سعی کرد هیچ نوع وجه اشتراکی با جوان عاصی و انتقام جو فیلم‌های پیشین نداشته باشد. فروتن در نیمه دوم دهه هشتاد، همچنان در بازیگری، با آثاری مانند «کنعان» و «عیار ۱۴» می‌درخشید. او در نقش مرتضی، تصویر غیر کلیشه‌ای توانست از خود به نمایش بگذارد. فروتن در «کنعان»، با یک بازی حسی و کنترل شده، نقش مردی تحصیلکرده و روشنفکر را ایفا کرده که دچار تناقض‌هایی عجیب در زندگی مشترک می‌شود. مرتضی، مردی آرام و سازگار، با روحیاتی پنهان است. بی آنکه در برابر تنش‌های مینا، روحیه‌ی مهاجمی پیدا کند، اما بسیار فکورانه و معقول رفتار می‌کند.
مانی حقیقی / پذیرایی ساده
«پذیرایی ساده» یک فیلم غیرمتعارف و بدیع در سینمای ایران، سفری به اعماق ذهن بازیگوش فیلمساز و سرزمینی گنگ و مجهول است. کاوه، به همراه لیلا، پارتنرش، با قساوتی دردناک، پول‌های هنگفت باد آورده را میان مردم مستضعف پخش می‌کند. پس از تحقیر و نکوهش آنها، کیف سحر کننده در درونش رسوب می‌کند. و ماهیت غیرانسانی کاوه، به تدریج از پشت نقاب نازک به ظاهر روشنفکرانه، آشکار می‌شود. مانی حقیقی در «پذیرایی ساده»، با چهره‌ای از خود مطمئن و نگاه فاتح آمیخته با تفاخر و رفتارهای سادیستی، فرسنگ‌ها از آشناترین خصلت‌های انسانی فاصله می‌گیرد و به سمت شرارت و جنون منحرف می‌شود.
ترانه علیدوستی / پذیرایی ساده
ترانه علیدوستی همواره سطحی از بازیگری را نشان داده که بدون تحمیل حس و اغراق، با یک فرمول استاندارد و پذیرفتنی، نقش را بازی می‌کند و به بار می‌نشاند. علیدوستی در «پذیرایی ساده»، هویت جدید از زن ایرانی را شکل می‌دهد. صد و هشتاد درجه با مینای «کنعان» تفاوت دارد. علیدوستی پس از «درباره الی» جسارت و توانایی بیشتری پیدا می‌کند تا نقش‌های ناپرورده را ایفا کند. لیلا، یک شخصیت چند لایه، با ظاهری جذاب و رفتارهای مجهول است که آرام آرام، خصلت‌های انسانی‌اش در مقابل رفتارهای تند و تحقیرآمیز کاوه بیرون می‌زند.
امیر جدیدی / اژدها وارد می‌شود
«اژدها وارد می‌شود» اتفاقی شگرف و خارق العاده در فرم و زیبایی شناسی و تکه‌هایی منسجم از سینمای بازیگوش و پرسشگر مانی حقیقی برای باورپذیرساختن یک داستان غیر واقعی، در چند لایه غیر شفاف است. بازیگر در تکاپوی رسیدن و کشف چنین فضای پیچیده و اسرارآمیزی راه دشواری می‌رود. امیر جدیدی به واسطه مختصات کلاسیک نقش و استفاده به اندازه و کارآمد از زبان بدن و انتخاب ایست‌ها و ژست‌هایی متناسب با نوع نقش، هیبت خاص به خود گرفته و قدم مثبت و محکم در بازیگری برداشت. کارآگاه حفیظی، شخصیتی کنجکاو و ماجراجوست، که در جهانی متحیر و مسحورکننده شناور شده و دچار سرنوشت غریبی می‌شود.
حسن معجونی و لیلا حاتمی / خوک
«خوک» فیلمی است در مرز حقیقت و خیال که از عناصر سینمای نامعمول و مبهوت کننده مانی حقیقی در «پذیرایی ساده» و «اژدها وارد می‌شود» پیروی می‌کند. یک کمدی سیاه و کنایه آمیز در باب پشت پرده سینما و مصائب ممنوع الکاری یک فیلمساز. حسن معجونی در نقش کارگردان ممنوع الکار، با ارائه یک بازی دلنشین، در مرز باریک کمیک و رئال هنرنمایی و گاه در خیال، نقش را زندگی می‌کند. معجونی یک بازیگر تکنیکی با قابلیت‌های فراوان است که برای بیان اسرار درونش از میمیک و لحن به شیوه‌ای خارق العاده استفاده کرده. تسلط او بر زبان ترکی، در سکانس‌های مکالمه با مینا جعفر زاده و بیوک میرزایی، رنگی دلپذیر و طنز به بازی او بخشیده است. لیلا حاتمی نیز در نقش معشوقه حسن، با اینکه حضور کوتاهی در «خوک» دارد، اما با استفاده از ژست‌ها و لحن اغراق آمیز نقش متفاوت و تا حدودی کمیک را تجربه کرده است.
