اواسط دهه هشتاد، بازیگری در سینمای ایران ظهور کرد که در همان سال‌های نخست ورودش به سینما ثابت کرد که بازیگری از نوجوانی برایش مقوله‌ای کاملا جدی و مهم است.
پسری با انگیزه و با استعداد که به دلیل شرایط نخستین تجربه سینمایی‌اش_توقیف «عصر جمعه»_ نتیجه کارش نادیده گرفته شد اما با این حال، عقب نکشید و دوباره همه چیز را از صفر شروع کرد.
مهرداد تمام دغدغه‌اش بازیگری بود و تلاش می‌کرد تا توانایی‌های خود را با انتخاب‌های متفاوتش در سینما ثابت کند.
محدودیت و توقیف، استعداد او را خاموش نکرد. او استعداد نادیده گرفته خود را در «اتوبوس شب» دومین فیلمش، آشکار کرد و این فیلم به سکوی پرتابش در سینما تبدیل شد.
حالا از آن روزها ۱۵ سال می‌گذرد و او امروز یکی از بازیگران موفق و بی‌حاشیه‌ای است که در هر فرصتی سعی کرده گوشه‌ای از توانایی‌هایش را بروز دهد و حتی اگر تشویق و جایزه‌ای در کار نباشد اما بدون ادعا، در مسیر حرفه‌ای شدن قدم بردارد.
هفته گذشته پس از ۱۵ سال توقیف، «عصر جمعه» اولین فیلم مهرداد صدیقیان، با اعمال تغییرات و سانسور تعدادی از سکانس‌ها در شبکه نمایش خانگی منتشر شد و این بازیگر جوان با انتشار یادداشتی از مصائب دیده نشدن این فیلم و توقیف ناعادلانه و سرنوشت آن روزهایش نوشت.
فیلمی با موضوع تجاوز که بازی متفاوت بازیگران به خصوص مهرداد صدیقیان، به نقطه قوت آن تبدیل شده است.
او این روزها فیلم «سونامی» را هم در حال انتشار در شبکه نمایش خانگی دارد. صدیقیان در این فیلم ایفاگر نقش یک تکواندوکار مغرور و با انگیزه‌ای است که تنها دغدغه‌اش رسیدن به سکوی قهرمانی است. شیوه تعامل او با این نقش، یکی دیگر از نقاط عطف کارنامه این بازیگر جوان به حساب می‌آید.
