هدیه تهرانی اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد سه فیلم با همکاری رضا کیانیان بازی کرد. دو تا از آنها به کارگردانی بهمن فرمانآرا ساخته شد و یکی هم به کارگردانی احمد امینی. در «چتری برای دو نفر» بازی آنها کنار هم پررنگ بود اما در «خانهای روی آب» و «یک بوس کوچولو» فقط در چند سکانس همکاری داشتند. با اینحال حضور آنها کنار اتفاق مهمی را رقم زد.
به گزارش فیلمنیوز، هدیه تهرانی اواخر دهه هفتاد به یکی از مهمترین بازیگران سینما بدل شده بود و مخاطبان از فیلمهای استقبال زیادی میکردند با این حال نقشهایی که در همراهی با کیانیان در آثار فرمانآرا داشت، بسیار کوتاه بودند و مخاطبان عام را هم درگیر نکردند.
چتری برای دو نفر | احمد امینی | 1379
اولین همکاری هدیه تهرانی و رضا کیانیان در فیلم «چتری برای دو نفر» در سال 1379 برمیگردد. احمد امینی بعد از ساخت فیلم «غریبانه» با بازی هدیه تهرانی، در این فیلم هم از او دعوت به همکاری کرد و یک عشق مثلثی را به تصویر کشید؛ مثلثی که هدیه تهرانی، رضا کیانیان و شقایق فراهانی اضلاع آن هستند. هدیه تهرانی نقش زنی را داشت که از آزارواذیتهای همسرش به یک وکیل پناه میبرد و در خانه او میماند. کمکم به او علاقهمند میشد و همسر وکیل هم به این احساسات پی میبرد و سعی میکرد بازی برای آنها ترتیب دهد و در ازای دریافت پول هنگفتی از زن، خودش را از رابطه آنها کنار بکشد. «چتری برای دونفر» بدون حضور در جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۸۰ به شکل مستقیم وارد چرخه اکران شد و توانست در آن سال به فروش قابل قبولی دست پیدا کند. این فیلم حدود 800 هزار مخاطب داشت و توانست با متوسط قیمت بلیت 400 تومانی، 285 میلیون تومان بفروشد. جایگاه فیلم در جدول فروش سینماها هم هشتم بود.
خانهای روی آب | بهمن فرمانآرا | 1380
در «خانهای روی آب» رضا کیانیان شخصیت نقش اصلی بود؛ دکتری به نام رضا سفیدبخت که متخصص زنان بود و روابط بیاساسش با چند زن، به زندگی آنها آسیب زده بود. حالا بهواسطه اتفاقهایی که برایش رخ میداد به گذشته خودش نگاه میکرد و با تغییراتی در زندگی روبهرو میشد. هدیه تهرانی نقش به نسبت کوتاهی در این فیلم داشت. ژاله اقتداری، منشی مطب دکتر بود و زمانی به واسطه اینکه دکتر مجبورش کرده بود جنینش را سقط کند، امکان مادر شدن را برای همیشه از دست داده بود. او اما کماکان به کار کردن در مطب دکتر ادامه میداد اما به خاطر از دست دادن حس مادری، کینهای عمیق از دکتر به دل داشت و رفتاری سرد و بیروح به نمایش میگذاشت. «خانهای روی آب» زمانی ساخته شد که هدیه تهرانی به عنوان یک ستاره سینما در جایگاه ویژهای قرار داشت و فیلمهایش فروش قابلتوجهی داشتند. با این حال فرمانآرا نقش کوتاهی برای او در نظر گرفت و همین باعث شد خیلیها موضع بگیرند که قصد فرمانآرا از دعوت تهرانی، صرفا جذب مخاطبان علاقهمند به او بوده است. البته فرمانآرا در تمام آثارش از بازیگران مطرح برای بازی در یکی دو سکانس استفاده میکرد و این جزو اصولش تعریف میشد. نهایتا این فیلم در جایگاه دهم فروش سال 1382 قرار گرفت و 380 هزار مخاطب داشت. رضا کیانیان برای این نقش از جشنواره بیستم فیلم فجر، سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد را گرفت.
یک بوس کوچولو | بهمن فرمانآرا | 1384
فرمانآرا چهار سال بعد از «خانهای روی آب»، فیلم «یک بوس کوچولو» را باز هم با حضور رضا کیانیان و هدیه تهرانی ساخت. این فیلم به شرح سفر و در نهایت مرگ دو نویسنده میپرداخت. در نگاه نخست فیلمی درباره مرگ بود، شخصیتهای اصلی فیلم دو پیرمرد در آستانه مرگ بودند که یکیشان با نام سعدی با بازی رضا کیانیان از مرگ میترسید، چون خوب زندگی نکرده بود، اما دیگری شبلی با بازی جمشید مشایخی ترسی از مرگ نداشت، چون در زندگی کارش درست بود. فرمانآرا برای فرشته مرگ، هدیه تهرانی را انتخاب کرد. او در نقش الهه مرگ بازی کرد که به اقتضای موقعیت کاراکتر، وارد جلد شخصیتهای دیگر از جمله افسر نیروی انتظامی میشد، فرشته مرگ در یک بوس کوچولو، زیبا بود، چون میخواست جان مردی نیکسرشت را بگیرد. طول مدت حضور تهرانی و بازیاش کنار کیانیان زیاد نبود اما مهربانی فرشته را طوری به تصویر کشید که همه باورش کردند. «یک بوس کوچولو» به اندازه «خانهای روی اب» مورد توجه قرار نگرفت و تعداد مخاطبانش هم بسیار کمتر از آن فیلم بود. به طور کلی حدود 190 هزار نفر برای تماشای فیلم به سینماها رفتند.