محسن امیریوسفی کارگردان فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» در جلسه نقد و بررسی فیلمش در خانه سینما، عنوان کرد: من به اندازه یک فیلم کوتاه «آشغالهای دوست داشتنی» طلب دارم چون کارم دیالوگهایی داشت که میگفتند اینها را خود امیریوسفی ننوشته است و این یکی از مسائلی بود که برای فیلم پیش آمد. ضمن اینکه هر سالی که دوستان فیلم را میدیدند یک دوران اجتماعی و سیاسی متفاوتی وجود داشت که براساس آن، فیلم را نگاه میکردند و به مسئله گفتوگو در آن توجه نمیشد.
او درباره اینکه گفته میشد بعضی فیلمهای توقیفی با آنچه برای فیلمنامه مجوز گرفته بودند فرق دارند و جور دیگری ساخته شدهاند، بیان کرد: من کاملاً قانونی فیلم میسازم و پایبند به فیلمنامه قانونی هستم. من پایبند قانون بودم و وضعم این شد، وای به حال اینکه میخواستم جور دیگری بسازم.
او همچنین افزود: «فیلم «آشغالهای دوستداشتنی» به طرز خندهدار و جذابی در چهلمین سال انقلاب اسلامی نمایش داده شد. یعنی در زمانی که ما نگران تجزیه مملکت نیستیم، اما به جایش تجزیه فرهنگی شدهایم.»
او در بخشی دیگری از صحبتهایش در مورد نحوه ایفای نقش بازیگران فیلمش گفت: «هر کدام از بازیگران جداگانه کار خود را پیش بردند و نمیدانستند بازیگر مقابلشان کیست، همین سبب شده بود که وقتی آقای کیارستمی فیلم را دید گفت، قلبم گرفت.»
این فیلمساز در پایان درباره دیگر فیلمهای توقیفی از جمله «خانه پدری» کیانوش عیاری که در همین برنامهها چند هفته پیش از نوروز نمایش در خانه سینما نمایش داده شده بود، بیان کرد: «توقیف، یک جنایت فرهنگی است و آرزو میکنم فیلم «کاناپه» و «خانه پدری»، «صدسال به این سالها» و فیلمهای کاهانی اکران شوند و در بخش صنفی هم برایشان پیگیری میکنم و امیدوارم هیچ مدیر دیگری دست به این کار غیر قانونی نزند.»