پدرش را خیلی ها می شناختند؛ نهمین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران و سرمربی تیم هایی مثل سایپا که با آن قهرمان لیگ ایران شد. یعنی وقتی رسول صدرعاملی به او پیشنهاد بازی در نقش اصلی فیلمش را داد با دنیای شهرت کمی و بیش آشنا بود.
18 سال داشت بیشتر نداشت و باید در نقش دختری همنام خودش بازی می کرد که 15 سال داشت. «من ترانه پانزده سال دارم» دومین فیلم از سه گانه خبرنگار دوران انقلاب که به مشکلات دختران جامعه می پرداخت.
این فیلم سال 80 در جشنواره فجر به نمایش درآمد و علیدوستی برای بازی در اولین فیلم سینمایی اش، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را گرفت و همه جا از او فیلمش می گفتند.
علیدوستی پس از اولین سیمرغش دوسال در هیچ فیلم سینمایی بازی نکرد و پس از در سن بیست سالگی جلوی دوربین اصغر فرهادی رفت.
فرهادی که از بازی علیدوستی در نقش یک دختر شهرستانی راضی به نظر می رسید، سال 84 نقش یکی از بازیگران اصلی «چهارشنبه سوری» را به او سپرد و پس از آن الی ِ «درباره الی» شد.
علیدوستی در طول این سال ها نشان داده که خیلی اهل بازی در فیلم های کمدی و تجاری نیست و این گونه به نظر می رسد که می خواهد کلاس هنرپیشگی اش را حفظ کند و شاید هم بتوان گفت که در این زمینه موفق نیز بوده است.
او که در سینما در فیلم های مانی حقیقی، بهرام توکلی و عبدالرضا کاهانی بازی کرده بود، سال 94 در نقش شهرزاد ِ سریال «شهرزاد» جلوی دوربین حسن فتحی رفت و به ناگهان با محبوبیت بسیار زیادی روبرو شد.
بعد از گل کردن سریال «شهرزاد» اصغر فرهادی که حالا اولین اسکارش را هم گرفته بود، علیدوستی را به عنوان نقش اول زن فیلم «فروشنده» جلوی دوربین برد و توانست با آن در ابتدا داوران جشنواره فیلم کن را تحت تاثیر قرار دهد و پس از آن دومین اسکارش را دریافت کرد.
علیدوستی با این که پس از «فروشنده» در هیچ فیلم سینمایی جلوی دوربین نرفته اما حسابی در شبکه های اجتماعی فعال است و هر از چندگاهی با توییت یا پست هایی که می گذارد بسیاری از رسانه ها را تحت تاثیر خود قرار می دهد.
حال با گذشت بیش از دو سال از اکران «فروشنده» بسیاری منتظرند تا ترانه علیدوستی بازیگری که مراسم اسکار را تحریم کرد را روی پرده نقره ای سینماها ببینند.
